بررسي اثرات تغيير اقليم بر منابع آب‌ زيرزميني (مطالعه موردي: آبخوان دشت سراب)

در سال‌هاي اخير پديده تغيير اقليم منجر به تغييرات قابل توجهي در منابع آب‌هاي سطحي و زيرزميني شده است. با توجه به اين‌كه آب‌هاي زيرزميني يكي از مهم‌ترين منابع آب شيرين در هر منطقه مي‌باشد بررسي اثرات تغيير اقليم در آب‌هاي زيرزميني از اهميت بالايي برخوردار است. در اين مطالعه، اثر تغيير اقليم بر نوسانات آبخوان دشت سراب در آينده (2050-2021 ميلادي)، تحت تاثير مدل‌هاي جفت شده جوياقيانوسي (AOGCM) بررسي شده است. بدين منظور، داده‌هاي تغييراقليم حاصل از 16 مدل جفت شده جوي – اقيانوسي تحت سناريوهاي انتشار A2 و B1 در دو دوره زماني 2015-1986 و 2050-2021 براي منطقه مورد مطالعه وزن‌دهي شدند. سپس بر مبناي وزن مدل‌هاي اقليمي و مقادير پيش‌بيني شده توسط آن‌ها در دوره زماني2050-2021، تغييرات بارندگي و دما در سطوح احتمال مختلف 10، 50 و 90 درصد محاسبه گرديد. براي ريزمقياس‌نمايي مقادير بارش و دما در دوره زماني 2050-2021، از روش ريزمقياس نمايي آماري مدل مولد آب و هوا (LARS-WG) استفاده شد. با استفاده از شبكه عصبي NARX و مدل MODFLOW مقادير رواناب روزانه و نوسانات سطح ايستابي آبخوان نيز تخمين زده شد. نتايج نشان داد، در بيشتر نقاط آبخوان، تحت هر دو سناريو سطح ايستابي نسبت به سال مبنا (2001) از 0 تا 10 متر كاهش خواهد يافت كه اين روند كاهشي، تحت سناريوي B1 بيشتر از سناريوي A2 است.