مقايسه اثر آزمايشگاهي عصاره آبي گياهان گل سرخ، سماق، گلنار و كلرهگزيدين بر باكتري استرپتوكوكوس موتانس

مقدمه: پوسيدگي دندان يك بيماري عفوني شايع است و استرپتوكوك موتانس شايعترين باكتري پوسيدگي زا در حفره هاي دهان است. براي كنترل عفونت هاي باكتريايي دهان، به ويژه استرپتوكوكوس موتانس، از تركيبات و محلول هاي ضد ميكروبي مختلف استفاده شده است. با توجه به افزايش عوارض جانبي آنها، علاقه زيادي به استفاده از گياهان دارويي براي جايگزيني با داروهاي شيميايي وجود دارد. هدف از اين مطالعه ارزيابي اثر ضد ميكروبي عصاره آبي گياه سماق، گلنار وگل سرخ بر روي استرپتوكوكس موتانس بود. مواد و روش ها: به عنوان يك مطالعه آزمايشگاهي، از هشت غلظت مختلف عصاره آبي سماق، گلنار وگل سرخ (10، 5، 2.5، 1.25، 0.625، 0.312، 0.156 و 0.078 ميلي گرم بر ميلي ليتر( براي تعيين كمترين غلظت بازدارنده (MIC) و كمترين غلظت كشنده (MBC) بر عليه استرپتوكوك موتانس استفاده شد. همچنين از غلظت 10 درصد اين عصاره ها، براي تعيين قطر هاله عدم رشد به روش چاهك پليت استفاده شد.از كلرهگزيدين 2 درصد به عنوان كنترل مثبت در هر دو روش استفاده شد. يافته ها:MIC و MBCعصاره سماق، گلنار و گل سرخ بر عليه استرپتو كوك موتانس به ترتيب 2.5 ميلي گرم بر ميلي ليتر و 5 ميلي گرم بر ميلي ليتر بود. همچنين ميانگين قطر هاله عدم رشد به ميزان 2.2±21 ميلي متردر روش چاهك پليت نشان داده شد. خاصيت ضد ميكروبي بر عليه استرپتوكوكوس موتانس در غلظت 10% عصاره ها ديده شد و ميانگين قطرهاله عدم رشد كلرهگزيدين، 1.8±18 ميلي متر بدست آمد. نتيجه گيري: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه عصاره آبي سماق، گلنار و گلسرخ، اثرات ضد ميكروبي عليه استرپتوكوكوس موتانس دارد. همچنين فرمولاسيون عصاره هاي مورد مطالعه موثرتر از كلرهگزيدين 2 درصد عليه استرپتوكوكوس موتانس مي باشد.