بهبود رشد و تحريك مسير بيوسنتز پلي‌فنل‌ها در بادرنجبويه (Melissa officinalis L.) همزيست با ميكوريز آربوسكولار

افزايش تقاضا براي استفاده از گياهان دارويي، اهميت دستيابي به روش‌هاي موثر جهت توسعه كشت و توليد اين گياهان را بيش از پيش افزايش داده است. همزيستي گياهان دارويي با ميكوريز آربوسكولار مي‌تواند با تأثير بر متابوليسم گياه، الگوي توليد و تجمع متابوليت‌هاي ثانويه را تغيير دهد. بادرنجبويه، گياه دارويي مهمي از خانواده نعناعيان است كه از قرون وسطي براي درمان بيماري‌هاي مختلف استفاده مي‌شود. در اين مطالعه، تأثير همزيستي بادرنجبويه با ميكوريزهاي Glomus mosseae و Glomus intraradices بر رشد، محتواي تركيبات فنلي و فعاليت برخي آنزيم‌هاي دخيل در سنتز اين تركيبات بررسي شد. بذرهاي بادرنجبويه در خاك حاوي مايه تلقيح قارچ كاشته شدند. بعد از پنج ماه رشد در محيط كنترل شده، علاوه بر شاخص‌هاي رشد، محتواي فنل، فلاونوئيد، اسيدهاي فنلي و آنتوسيانين كل و مقدار رزمارينيك اسيد، سالويانوليك اسيد B و كافئيك اسيد، هم‌چنين فعاليت آنزيم‌هاي فنيل‌آلانين آمونيالياز و تيروزين آمينوترانسفراز مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج نشان داد بادرنجبويه همزيستي موفقيت آميزي با گونه‌‌هاي قارچي دارد، هم‌چنين بيشترين درصد ريشه‌هاي آلوده به ميكوريز و بهبود رشد در گياهان همزيست با G. mosseae مشاهده شد. گياهان همزيست نسبت به گياهان شاهد از نظر محتواي پلي‌فنل‌ها و فعاليت آنزيم‌هاي مورد بررسي افزايش چشمگيري را نشان دادند. براساس نتايج اين مطالعه، به‌كارگيري ميكوريز در كنار پيشبرد رشد گياه، مي‌تواند هم‌راستا با افزايش فعاليت آنزيم‌هاي مسئول سنتز پلي‌فنل‌ها، موجب بهبود محتواي اين تركيبات شود. اين نتايج اهميت همزيستي ميكوريزايي را در ارتقاي ارزش غذايي و دارويي بادرنجبويه تأييد مي‌كنند