كنش زباني، اجرا گري و محنت جنسيّت در پيگماليون

Speech Act, Performativity and Gender Trouble in Pygmalion

هر چند ممكن است تلاشهاي جوديت باتلر در نماياندن رنج و محنتِ زنان، شناسايي و شناساندن معنايِ هويتِ جنسيّتي در كنار ترديدهاي موجود هويتي تنانه تازه بنمايد، با اينحال پيشينه اي بس دراز دارد. دردسرِ هويتي-جنسيّتي مورد توجّه وي آميزه اي از رويكردهاي زبانشناختي-فلسفي مبتني بر مفاهيم پراگماتيك زبان است كه مستقيما برگرفته از فلسفه زبانِ مشهود در آراي جان آستين و جان سِرل در باب كُنش زباني است. توجّه پساساختارگرايانه باتلر به هستي شناسي ونگاه معناشناختي او به كُنش زباني واجراگري حال و هواي فمينيسم فرانسوي دارد. توجّه مقاله حاضر به رويكرد كنش زباني، اجراگري جنسيّتي باتلر و بررّسي پراگماتيك آن در پيگماليون اثرجورج برنارد شاو مي باشدوبيانگر ديدگاه هاي پيشرفته جورج برنارد شاو مي باشد كه يك زن بر خلاف تمام مصائب وارده مي تواند همچنان موجودي قدردان باشد، قوي باشد، هويت مهجور خود را باز يابد، تغيير در شرايط را به سرعت تجربه كند، واستعداد وقابليت هاي خود را بنماياند.

Clarifications on 'Gender Trouble', 'Performativity', and 'Speech Act' as examined in George Bernard Shaw's Pygmalion, through which sex inequalities experienced the Victorian age are revealed, can help the feminine identity better conceived as the most recent debates dating back to the last decades of the twentieth century. This research pragmatically focuses on Judith Butler's Gender Trouble theory and Eliza in Pygmalion. To Butler, whose theory of 'gender trouble' and 'performativity' is based on Austin and Searle's Speech Act Theory, the ignored and undermined feminine identity can practically revive. Butler, in favour of post-structuralism and under the influence of French feminism, views gender identity and performativity of gender in multiple disciplines such as, phenomenology, psychology, pragmatics and most evidently linguistics. The paper attempts to show the progressive views of George Bernard Shaw in that a woman can be strong and find her own identity; experience change in a short time and manage to adapt to the situation quickly.