تاثير آبشويي و چند كنه‌كش رايج در كنترل كنه تارتن بادام، Schizotetranychus smirnovi (Acari, Tetranychidae)

در اين تحقيق تاثير آبشويي (آب و صابون مايع به نسبت دو در هزار) در كنترل كنه تارتن بادام در مقايسه با سموم كنه كش، در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي شامل شش تيمار و چهار تكرار در شرايط مزرعه در مدت دو سال زراعي در شهرستان سامان چهارمحال و بختياري بررسي شد. تيمارها شامل كنه كش هاي برموپروپيلات (به نسبت دو در هزار)، هگزي تيازوكس (يك در هزار)، فنازاكوئين (0.5 در هزار)، فن‌پيروكسي ميت (0.5 در هزار) و كلوفنتيزين (0.75 در هزار) و آبشويي بودند، در درختان شاهد فقط آب پاشيده شد. نمونه‌برداري جهت تعيين تراكم جمعيت آفت سه، هفت، 14 و 21 روز بعد از كاربرد تيمارها صورت گرفت. نتايج سال اول نشان داد كه در نوبت هاي مختلف نمونه برداري، برموپروپيلات بيشترين تلفات و فنازاكوئين و كلوفنتزين كمترين تلفات را در جمعيت آفت ايجاد كردند. آبشويي و كنه كش فن‌پيروكسي ميت و هگزي تيازوكس پس از برموپروپيلات در جايگاه دوم قرار گرفتند. در سال دوم برموپروپيلات بيشترين و هگزي تيازوكس كمترين درصد تلفات را در جمعيت كنه تارتن بادام ايجاد كردند. تيمار آبشويي بدون اختلاف معني داري با كنه كش هاي فنازاكوئين، فن‌پيروكسي ميت و كلوفنتيزين پس از كنه كش برموپروپيلات قرار گرفت. نتايج هر دو سال آزمايش نشان داد كه تيمار آبشويي در بيشتر نوبت هاي نمونه برداري اختلاف معني داري با ساير كنه كش هاي مورد استفاده نداشت. به كارگيري اين روش علاوه بر كنترل آفت، مي تواند در كاهش هزينه هاي توليد، حفظ دشمنان طبيعي، تميز شدن گرد و غبار از سطح برگ گياه، افزايش فتوسنتز گياه و در نتيجه افزايش كمي و كيفي محصول موثر باشد.