مقايسه خودكارآمدي هيجاني، راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي و باورهاي انگيزشي در دانش‌آموزان ممتاز و غيرممتاز

هدف اصلي پژوهش حاضر، مقايسه خودكارآمدي هيجاني، راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي و باورهاي انگيزشي در دانش‌آموزان بود. طرح پژوهش حاضر توصيفي و از نوع علّي مقايسه‌اي بود. جامعۀ آماري در اين پژوهش شامل كليۀ دانش‌آموزان دختر مقطع دوم متوسطه واقع در منطقه سه شهر تهران بود كه از ميان جامعۀ آماري مذكور 120 نفر (60 نفر دانش‌آموز ممتاز و 60 نفر غيرممتاز) به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند و با تكميل مقياس خودكارآمدي هيجاني و پرسشنامه راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي در اين تحقيق شركت كردند. براي تحليل داده‌هاي پژوهش از روش تحليل واريانس چند متغيره استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين خودكارآمدي هيجاني،  راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي (شناختي و فراشناختي) و  باورهاي انگيزشي (خودكارآمدي، ارزش‌گذاري دروني و اضطراب امتحان) در دانش‌آموزان ممتاز و غيرممتاز تفاوت معني‌داري وجود دارد . بطوريكه در زمينه سه متغير مورد مطالعه برتري با دانش آموزان ممتاز مي باشد. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه بين اين دو گروه از نظر خودكارآمدي هيجاني، راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي و باورهاي انگيزشي تفاوت معني دار مي باشد. لذا فراهم آوردن شرايط مناسب براي رشد خودكارآمدي هيجاني و باورهاي انگيزشي و آموزش راهبردهاي يادگيري خودتنظيمي، مي تواند فرصت بيشتري براي پيشرفت و يادگيري دانش آموزان فراهم آورد.