بررسي ميزان انتقالات بهينه درآمدهاي نفتي در دورههاي مختلف زماني با ورود شوك بيماري هلندي در ايران با رويكرد تعادل عمومي محاسبه پذير پويا

وجود تغييرات و شوك‌هاي متعدد در يك سيستم اقتصادي، آثار متعددي را بر روي متغيرهاي درون زا و بخش هاي اقتصادي ايجاد مي كنند و هرگونه تغيير در ساختار توليدي مي تواند بخش خارجي اقتصاد يا توزيع درآمد خانوارها و رفاه آن‌ها را تحت تأثير قرار دهد. اين تحقيق با فرض وجود بيماري هلندي به بررسي ميزان انتقالات درآمدهاي نفتي با استفاده از ماتريس حسابداري اجتماعي و رويكرد تعادل عمومي قابل‌محاسبه‌ي پويا پرداخته است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد به‌منظور رسيدن به بيماري هلندي بهينه در سناريوي برابري نرخ بهره و نرخ رججان زماني، ميزان انتقالات درآمدهاي نفتي در هر سال با نرخ ۱۰درصد بايد افزايش يابد كه اين ميزان افزوده مي‌تواند در صندوق توسعه ملي نگهداري شود تا دوره‌هاي مختلف نيز بتوانند از درآمد نفتي به نحو بهينه از آن استفاده نمايند. در سناريوي عدم برابري نرخ بهره و نرخ رجحان زماني، تنها زماني كه نرخ رجحان زماني بايد بسيار پايين‌تر از نرخ بهره در زمان حال باشد، در اين صورت به دليل مسير مصرف افزايشي و افزايش سبد بخش قابل‌مبادله نسبت به بخش غيرقابل‌مبادله، مي‌توان به بيماري هلندي بهينه دست يافت. در غيراينصورت به دليل كاهش بخش قابل‌مبادله و افزايش واردات، اثرات بيماري هلندي با وضع بدتري بروز خواهد كرد.