پديد آورندگان :
احمدي، حسن دانشگاه اصفهان , هرسيج، حسين دانشگاه اصفهان , نساج، حميد دانشگاه اصفهان - گروه علوم سياسي , حاتمي، عباس دانشگاه اصفهان - گروه علوم سياسي
كليدواژه :
طبقه متوسط جديد , گذار به دموكراسي , تغيير سياسي , مصر , بحرين
چكيده فارسي :
هدف: بر اساس نظريه گذار به دمكراسي هانتينگتون، انتظار مي‌رود كه كشورها پس از ظهور طبقه متوسط جديد شاهد شكل‌گيري نظام‌هاي دموكراتيك باشند. هدف اصلي پژوهش حاضر تحليل نقش طبقه متوسط جديد در فرآيند گذار به دموكراسي و بررسي چرايي عدم تحقق فرآيند گذار به دموكراسي در مصر و بحرين، علي‌رغم رشد طبقه متوسط جديد در اين كشورها است.
روش: اين تحقيق با عنايت به چارچوب نظري هانتينگتون، اتخاذ روش مقايسه‌اي و گردآوري اطلاعات از منابع معتبر علمي و داده‌هاي ثانويه، به مطالعه تحليلي- تطبيقي فرايند گذار به دموكراسي در دو كشور مصر بحرين و مصر پرداخته است.
يافته‌ها: يافته‌هاي اين مقاله نشان مي‌دهد كه علي‌رغم رشد نمادهاي طبقه متوسط جديد، نظير افزايش درآمد سرانه، توسعه شاخص‌هاي آموزش عالي، ديوانسالاري، و ارتباطات، و تحول در ارزش‌هاي جامعه، فرآيند گذار از نوع تغيير شكل، جابجايي و فروپاشيدر دو كشور بحرين و مصر در مقطع كنوني با موانع جدي مواجه شده است.
نتيجه گيري:در مصر، پس از پيروزي انقلاب فوريه 2011، مرحله نخست فرآيند گذار به دموكراسي، با سقوط رژيم اقتدارگراي حسني مبارك، با موفقيت انجام شد، اما بعد از كودتا عليه رئيس‌جمهور محمد مرسي در 3 جولاي 2013 و مداخله نظامي مورد حمايت قدرت‌هاي خارجي، شبه اقتدارگرايي دوران مبارك از سوي نظاميان بازتوليد شد. بعلاوه، هرگونه تلاش طبقه متوسط جديد براي گذار به مرحله دوم دمكراسي، يعني تقويت نهادهاي دموكراتيك، با ناكامي مواجه شده است.در بحرين نيز با توجه به موانع فرهنگي، ماهيت رانتير بودن دولت، و رابطه حامي-پيرو بين طبقه متوسط جديد و دولت، فرايند گذار به دموكراسي در مرحله نخست آن، يعني شكست اقتدارگرايان، متوقف شده است. مضافاً اينكه در هر دو كشور عامل خارجي در جهت تقويت‌كننده اقتدارگرايي عمل كرده است.
چكيده لاتين :
Objective: Based on Huntington’s theory of transition to democracy, it is expected to witness occurrence of democratic systems following the emergence of a new middle class. The main purpose of the present study is to analyze the role of the new middle class in the transition to democracy and review the reasons for not-materialization of the process of transition to democracy in Egypt and Bahrain, in spite of the rise of the new middle class in these countries.
Methods: By using Huntington’s theoretical framework, adopting a comparative method, and collecting information from ratified scientific resources and secondary data, this research comparatively analyzed the process of democratization in Egypt and Bahrain.
Results:Findings of this article indicates that representations of the new middle class, such as the growth of per capita income, higher education, bureaucracy, and communication development indexes, as well as changes in social values, have been increased. However, the process of transition to democracy, in its different types of deformation, displacement, and disintegration, has encountered with serious obstacles in both countries.
Conclusion: Following the victory of the Egyptian revolution in February 2011, the firstphase of transition to democracy is successfully achieved by the collapse of Hosni Mubarak’s authoritarian regime. But, after the coup de ta against President Mohamed Morsi, the pseudo-authoritarianism of the Mubarak era was reproduced by military intervention on 3 July 2013, and the negative role played by external power. Also, entering to the second phase of "strengthening democratic institutions" has been aborted. Similarly, the process of democratization in Bahrain has been stopped in its first phase, that is, the overthrow of dictatorship rule, because of cultural barriers, the rentier nature of the state, and patron-client relationship existed between state and the new middle class.AlsoIn both countries, foreign agents have acted to reinforce authoritarianism.
