بررسي رابطه بين جو دانشگاه با خودكارآمدي دانشجويان (جوارتباطي، مشاركتي، دانشجو محوري، معنوي)

بدون عنوان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين جوّ دانشگاه و ابعاد آن با خودكارآمدي دانشجويان دانشگاه اصفهان انجام شده است. روش: شيوۀ گردآوري داده‌ها توصيفي- همبستگي است. جامعۀ آماري اين پيمايش 13281 نفر از دانشجويان دانشگاه اصفهان است كه با استفاده از روش نمونه‌‌گيري تصادفي و فرمول حجم نمونۀ كوكران، تعداد 373 نفر از آنها به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامۀ استاندارد شده و محقق‌ساخته استفاده و سپس روايي محتوايي پرسشنامۀ محقق‌ساخته توسط كارشناسان مربوط تأييد و پايايي كل پرسشنامه نيز به روش آلفاي كرونباخ 90/0 محاسبه شد. براي تحليل داده‌ها نيز از نرم‌افزار SPSS20 استفاده شد. يافته ها: نتايج بدست آمده نشان داد كه در كليت امر بين جو دانشگاه و خودكارآمدي دانشجويان و ابعاد آن (تلاش، خودتنظيمي و پشتكار) رابطه مثبت و مستقيم وجود دارد. همچنين در بررسي ارتباط بين مولفه‌هاي جو دانشگاه با خودكارآمدي دانشجويان نتايج حاكي از آن شد، بين هر يك از مولفه‌هاي جو دانشگاه (جو ارتباطي، جو مشاركتي، جو دانشجو محوري و جو معنوي) با خود كارآمدي دانشجويان رابطه برقرار است. لذا در بررسي ارتباط بين مولفه‌هاي جو و مولفه‌هاي خودكارآمدي به غير از جو مشاركتي، دانشجو محوري و معنوي با مولفه پشتكار، در مابقي مولفه‌ها رابطه مستقيم و مثبت وجود داشت. نتيجه گيري: بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت جو ارتباطي، مشاركتي، دانشجو محوري و معنوي دانشگاه هرچقدر بالا باشد خودكارآمدي دانشجويان بالاتر خواهد رفت

not abstract