تأثير آتش‌سوزي سطحي بر پويايي برخي از ويژگي‌هاي شيميايي خاك جنگل، سردشت، آذربايجان‌غربي

اين پژوهش با هدف بررسي اثر آتش سوزي بر برخي از خصوصيات شيميايي خاك در جنگل‌هاي شهرستان سردشت كه در شهريورماه سال 96 دچار آتش سوزي شد، انتخاب شد. منطقه شاهد يا نسوخته با شرايط يكسان در مجاورت منطقه سوخته انتخاب شد. پس از بررسي شرايط جنگل در هر منطقه تعداد نه قطعه نمونه با مساحت 500 مترمربع و در مجموع 18 قطعه نمونه با استفاده از روش سيستماتيك تصادفي و ابعاد 100×100 متر پياده شد. نمونه‌هاي خاك در مركز هر قطعه‌نمونه و در عمق صفر تا 10 سانتي‌متر طي سه نوبت: 1- بلافاصله پس از آتش سوزي 2- سه ماه پس از آتش‌سوزي و 3- شش ماه پس از آتش‌سوزي برداشت شدند. عامل هاي N، Mg، Ca، Oc، P، K، Ec و pH اندا زه گيري شدند. نتايج نشان داد كه عناصر خاك در منطقه سوخته به مقدار اندكي بيشتر از خاك نسوخته بود كه اين افزايش از نظر آماري معني دار نشد. نتايج آناليز اندازه‌هاي تكراري نشان داد كه تأثير زمان بر مقدار اسيديته (pH)، كلسيم و منيزيم در منطقه سوخته و نسوخته از نظر آماري معني دار است به‌طوري‌كه بيشترين تغيير در زمان سه ماه پس از آتش‌سوزي مشاهده شد. درمجموع مي‌توان گفت كه شدت كم آتش سوزي سطحي اتفاق افتاده در منطقه، تأثير زيادي بر خصوصيات شيميايي خاك نداشت به‌طوري‌كه پس از گذشت 6 ماه از آتش‌سوزي، مقدار بيشتر عناصر به سطوح قبل از آن برگشتند.