كليدواژه :
هايدگر , مسيحيت , مك‌كواري , شهاب‌الدين عباسي
چكيده فارسي :
نوشتار حاضر بررسي‌اي از ترجمه فارسي كتاب «هايدگر و مسيحيت» (Heidegger and Christianity) حاصل سخنراني هاي جان مك‌كواري در سال‌هاي 1994- 1993 در دانشگاه آكسفورد است كه در سال 1994 ميلادي توسط انتشارات كانتينيواِم نيويورك و در ايران نيز در سال 1397 شمسي، با ترجمه فارسي شهاب‌الدين عباسي توسط انتشارات بنگاه ترجمه، چاپ شده است. در اين بررسي، پس از مقدمه‌اي بر كتاب و معرفي صوري و محتوايي اثر، به نقد سه تن از پژوهشگران برجسته جهان بر هايدگر و مسيحيت پرداخته شده و سپس امتيازات و كاستي هاي اثر از لحاظ صوري و محتوايي مورد بررسي قرار گرفته است. نتيجه اجمالي نوشتار حاضر حاكي از آن است كه ترجمه فارسي، صرف‌نظر از نمونه‌هايي كه محل تجديد نظر هستند، به دليل ترجمه‌اي روان، قابل فهم، رعايت امانت‌داري علمي، پيراستگي متن از غلط هاي چاپي و دقت حداكثري در انتخاب معادل‌هاي فارسي براي اصطلاحات هايدگر، براي خوانندگان ايراني جهت آشنايي با برداشت مك‌كواري از رابطه هايدگر با مسيحيت سودمند است؛ اما همان‌طور كه برخي منتقدان هايدگر و مسيحيت نيز بدان اشاره داشته‌اند، علي‌رغم تلاش مك‌كواري در توضيح ارتباط هايدگر با مسيحيت، اين كتاب از نظر محتوا براي خواننده تصويري شفاف از رابطه هايدگر با مسيحيت ارائه نمي‌دهد.
چكيده لاتين :
This paper reviews the Persian translation of Heidegger and Christianity, by John Macquarrie's Lectures from 1993-1994 at the University of Oxford, published in 1994 by the The Continuum Publishing Company New York and in Iran in 1397,with the Persian translation of Shahabeddin Abbasi by the Parseh book Publishing Company.In this review, after introducing the book and introducing the formal and content of the work, the critique of three of the world's leading scholars on Heidegger and Christianity has been examined, and then the points and defects of the work have been examined formally and content.The concluding summary of the present article suggests that the Persian translation, regardless of the instances where the Need to be reviewed, Due to clear translation, understandable, observance of scholarly trust, text abstraction from print mistakes and the maximum accuracy in choosing Persian equivalents for Heidegger's terms, it is useful for Iranian readers to become acquainted with Macquarrie's understanding of Heidegger's relationship with Christianity. But, as some critics of Heidegger and Christianity have pointed out, in spite of Macquarrie's attempt to explain Heidegger's relationship with Christianity, this book does not provide a clear view of the relationship Heidegger with the Christianity to the reader.
