كاربرد دارويي سنتي گياهان بومي منطقه چشمه گندو در شهرستان سپيدان (استان فارس)

مقدمه:‌ از ديرباز تاكنون گياهان دارويي خودرو به عنوان منابع دارويي مهمي مورد استفاده قرار مي‌گرفته‌اند. گياه‌شناسي سنتي روش‌هاي ارزشمندي را براي يافتن گياهان دارويي جديد و داروهاي گياهي عرضه مي‌كند. هدف: هدف از اين مطالعه جمع‌آوري و شناسايي گياهان دارويي منطقه چشمه گندو واقع در بخش خفري شهرستان سپيدان است. روش بررسي: در سال 1396-1395 فلور گياهان دارويي منطقه مطالعه شد. با استفاده از نقشه‌هاي جغرافيايي، گياهان منطقه جمع‌آوري و با به كارگيري تجارب افراد بومي خصوصيات دارويي گياهان و اندام‌هاي مورد استفاده ثبت شد. سپس نمونه‌ها با استفاده از منابع معتبر شناسايي شد. نتايج: در مجموع، 96 گونه گياه دارويي متعلق به 35 تيره و 87 جنس در منطقه مورد مطالعه شناسايي شد كه از آنها در درمان بيماري‌هاي مختلف از جمله بيماري‌هاي گوارشي، التيام زخم، آرامبخش، مقوي معده و.... استفاده مي‌شود. همچنين با بررسي نوع گياهان منطقه مشخص شد كه بيشترين نوع مصرف به صورت جوشانده و دم كرده است. بزرگترين تيره از نظر تعداد گونه به ترتيب تيره نعناعيان با 20 گونه و تيره كاسنيان با 14 گونه مي‌باشد. جنس مريم‌گلي نيز با 5 گونه بزرگترين جنس دارويي در منطقه تعيين شد. نتيجه‌گيري: با شناخت توانمندي‌هاي موجود و معرفي گياهان دارويي با ارزش بومي، مي‌توان جهت كشت وسيع و بهره‌برداري، گسترش سطح كشت گياهان دارويي بر اساس نياز بازار داخلي و خارجي و اطلاع‌رساني و فرهنگ‌سازي براي حفاظت از منابع طبيعي اقدام كرد. بنابراين شناسايي گياهان دارويي موجب حفظ ذخاير ژنتيكي و كمك به استقلال و خودكفايي دارويي كشور مي‌شود.