بررسي اثر عصاره هيدروالكلي ريشه‌ي شيرين‌بيان (Glycyrrhiza glabra L.) و گليسيريزيك ‌اسيد بر پروماستيگوت و آماستيگوت ليشمانيا ماژور سويه ايران ( (MRHO/IR/75/ERدر شرايط ‌In vitro

مقدمه: ليشمانيوز جلدي (سالك) توسط گونه‌هاي مختلف ليشمانيا ايجاد مي‌شود. تركيبات پنج ظرفيتي آنتيموان به عنوان خط اول درمان سالك، همراه با محدوديت‌ها و عوارض جانبي مي‌باشند. استفاده از داروهاي گياهي به دليل سميت و هزينه كمتركارايي و دسترسي بيشتر مورد توجه قرار دارند. هدف: هدف از اين مطالعه بررسي اثر عصاره هيدروالكلي ريشه شيرين‌بيان و گليسيريزيك ‌اسيد بر پروماستيگوت‌ها و آماستيگوت‌هاي ليشمانيا ماژور مي‌باشد. روش بررسي: عصاره هيدروالكلي ريشه شيرين‌بيان، گليسيريزيك ‌اسيد يا گلوكانتيم در دوزهاي مختلف همراه با پروماستيگوت ليشمانيا ماژور در دماي ٢٦ درجه سانتي‌گراد در پليت كشت سلول به مدت ٢٤ و ٤٨ ساعت انكوبه و درصد بقا پروماستيگوت‌ها به روش MTT بررسي شد. سپس دوزهاي مشخص از عصاره هيدروالكلي ريشه شيرين‌بيان، گليسيريزيك ‌اسيد يا گلوكانتيم به كشت ماكروفاژهاي آلوده به انگل ليشمانيا ماژور اضافه و بعد از ٢٤ ساعت ميانگين تعداد آماستيگوت‌ها در ماكروفاژها محاسبه شد. نتايج: نتايج حاصل از درصد بقا پروماستيگوت و آماستيگوت ليشمانياماژور نشان داد كه IC٥٠ عصاره هيدروالكلي ريشه شيرين‌بيان، گليسيريزيك ‌اسيد و گلوكانتيم بر پروماستيگوت به‌ ترتيب 0/018 ± 1250، 0/017 ±3000 و 0/043 ±٥٠ ميكروگرم در ميلي‌ليتر بعد از ٢٤ ساعت و 0/016 ± 0/017، 0/1000 ± ٣٠٠٠ و 0/009 ± ٢٥ ميكروگرم در ميلي‌ليتر بعد از ٤٨ ساعت مي‌باشد. همچنين IC٥٠ عصاره ريشه، گليسيريزيك ‌اسيد و گلوكانتيم بر آماستيگوت ليشمانيا ماژور به ‌ترتيب ٥٠٠، ١٠٠٠ و ٢٥ ميكروگرم در ميلي‌ليتر برآورد شد. نتيجه‌گيري: عصاره هيدروالكلي ريشه شيرين‌بيان و گليسيريزيك ‌اسيد داراي اثر كشندگي بر پروماستيگوت و آماستيگوت ‌ليشمانيا ماژور در شرايط برون‌تني است.