كليدواژه :
تغيير اقليم , عدم قطعيت , پيش‌بيني منحني شدت مدت فراواني , PRECIS , مدل WG
چكيده فارسي :
اين پژوهش به ارزيابي تغييرات منحني‌هاي شدت- مدت- فراواني 1 در آينده با مدل منطقه‌اي PRECIS پرداخته و براي تعيين عدم قطعيت پيش بيني از مدل K-NN WG استفاده مي‌نمايد. از سناريوي تغيير اقليم تاريخي كه از تصوير شرايط كنوني در آينده بدست آمد براي توليد حد پايين و از سناريوي انتشار B2 به عنوان سناريوي مرطوب براي توليد حد بالاي باند اعتماد پيش بيني استفاده گرديد. در مدل WG از دو مكانيزم برزدن 2 و ايجاد آشفتگي3 براي توليد داده‌هاي تصادفي استفاده گرديد. مطالعه موردي در بر روي ايستگاه مهرآباد تهران براي دوره تاريخي 1999 – 1959، دوره پيش بيني 2100-2070، براي زمان تداوم رگبار تا 3 ساعت و دوره‌‌هاي بازگشت2، 5، 10، 20، 50 و 100 ساله صورت گرفت. مقايسه دو سناريوي تغيير اقليم و شرايط پايه منحني‌هاي شدت مدت فراواني نشان دهنده‌ي افزايش مقادير و همچنين شدت بارش‌هاي حدي بود به طوري كه بيشينه بارش براي تداوم 10 دقيقه تا 3 ساعت در آينده تحت سناريوهاي تاريخي و مرطوب به ترتيب 26 و 31 درصد نسبت به زمان فعلي افزايش يافت. مقايسه بين سناريوي مرطوب و تاريخي به طور ميانگين نشان دهنده‌ي 4/8 درصد اختلاف بين اين دو سناريو بود. اختلاف كم ميان مقادير حاصل از سناريوي تاريخي به عنوان حد پايين تغييرات و سناريوي مرطوب به عنوان حد بالاي تغييرات رگبارهاي حدي در آينده، اولاً نشان‌دهنده دقت مناسب مدل PRECIS در شبيه‌سازي بارش براي منطقه مطالعاتي بوده و ثانياً نشان دهنده افزايش محتمل شدت رگبارهاي طراحي مورد استفاده براي مقاصد مديريت سيلاب شهري مي‌باشد.
چكيده لاتين :
The main objective of this research is evaluating IDF curves variation in the future using the observed rainfall and the forecasted one by PRECIS, while focused on yielding the uncertainties of the forecast via employing the K-NN WG model under two historical and wet scenarios. The historical climate change scenario and the B2 emission scenario were used to generate the lower and upper-reliability bounds of the forecast, respectively. By applying the shuffling and perturbation mechanisms, those random data, which are not recorded in the observing period but will be probably happened in the future, were generated and the results were employed for developing the IDF curves of 2, 5, 10, 20, 50, and 100-year return periods. Comparing the two climate change scenarios and the base period IDFs reveal the increase in the intensity of the extreme short-duration rainfalls. Moreover, it was found that the maximum amount of rainfall for the duration of 10 minutes to 3 hours on average would have a difference of 26 to 31 percent under the historical and wet scenarios concerning the base period, respectively. This difference between the historical and wet scenario is limited to 4.8%. The small difference between the historical scenario, as the lower bound, and the wet one, as the upper bound of the probable storms in the future, firstly shows the accuracy of PRECIS in simulating rainfall in the study region; secondly, it shows the certain increase in the intensity of the design storms which matter in urban flood management.
