بررسي تأثير نگرش و آگاهي تغذيه‌اي بر سطح امنيت غذايي خانوارهاي روستايي (مورد مطالعه: شهرستان زنجان)

هدف اصلي اين تحقيق، بررسي تأثير نگرش و آگاهي تغذيه اي بر سطح امنيت غذايي خانوارهاي روستايي در شهرستان زنجان بود. جامعه آماري پژوهش، 25864 نفر از سرپرستان خانوارهاي روستايي در شهرستان زنجان بود كه 353 نفر از آنها با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه اي با انتساب متناسب براي انجام تحقيق انتخاب شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بود. روايي محتوايي پرسشنامه با نظرسنجي از اساتيد دانشگاه زنجان مورد تأييد قرار گرفت. همچنين، روايي سازه (شامل روايي همگرا، تشخيصي و منطقي) و پايايي تركيبي ابزار پژوهش نيز با برآورد مدل اندازه گيري و پس از انجام اصلاحات لازم به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش از نرم افزارهاي SPSS وAMOS  استفاده شد. نتايج توصيفي تحقيق نشان داد كه سطح امنيت غذايي بيشتر پاسخگويان مطالعه شده پايين بود. بر اساس نتايج حاصل از مدل سازي معادلات ساختاري مشخص شد كه دو متغير آگاهي تغذيه اي و نگرش تغذيه اي و مؤلفه هاي آن شامل بهداشت غذا، سلامت و ايمني غذا، ارزش غذايي و قيمت و كيفيت مواد غذايي اثر مثبت و معني داري بر سطح امنيت غذايي خانوارهاي روستايي داشتند و در حدود 68 درصد از واريانس آن را تبيين نمودند. بر اساس نتايج اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت كه بهبود نگرش و آگاهي تغذيه اي روستاييان به ويژه با ارايه آموزش هاي مورد نياز از پيش شرط هاي اصلي افزايش سطح امنيت غذايي در بين آنهاست.