بررسي و نقد كتاب آواشناسي فرانسه

The Analysis and Critique of the French Phonetics

در زمينة آواشناسي زبان فرانسه به عنوان زبان خارجي در دهه هاي اخير مطالعات و پژوهش هايي انجام گرفته و از جمله اولين كتابهاي آموزشي براي دانشجويان ايراني مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد زبان فرانسه كتاب آواشناسي فرانسه را مي توان نام برد. در اين مقاله با استفاده از تحليل روش مند مبتني بر جايگاه و نقش توانش آوايي در و روش هاي آواشناسي بروز در (communicativo-actionnelles) رويكردهاي ارتباطي -كنشي آموزش زبان هاي خارجي سعي شده تا كتاب آواشناسي فرانسه در راستاي تحقق اهداف و نيازهاي آموزش زبان فرانسه مورد بررسي و نقد قرار گيرد. تحليل هاي انجام شده بيانگر اين نكته هستند كه رويكرد آموزشي كتاب مورد بررسي، تركيبي از آواشناسي با تمركز بر آموزش (phonétique descriptive) و توصيفي (phonétique articulatoire) عضوي آوايي زبان خارجي (مدل فرانسه استاندارد پاريسي) بدون در نظر گرفتن گونه كاربردي آن و تنوع زبان مادري زبان آموزان ايراني است و با توجه به پيشرفت هاي علمي در زمينة آموزش زبان هاي خارجي، زبانشناسي و به ويژه آواشناسي (از قبيل روش آهنگي -كلامي مبتني بر بكارگيري (phonétique acoustique) و آواشناسي فيزيكي (phonétique verbo-tonale) فن آوري)، اين كتاب آموزشي نتوانسته با وجود هشتمين دوره چاپ همگام با دانش روز و در راستاي نيازهاي فعلي ياددهي/يادگيري آواهاي زبان فرانسه حركت نمايد.

In the field of phonetics of French as a foreign language, studies have been conducted in recent decades,among which French Phonetics can be considered as the first book for Iranian students in undergraduate and postgraduate of French as a foreign language. In this paper, using a methodological analysis, based on the position and the role of phonetic ability in the communicative-actional approaches and the methods of phonetics in the teaching of foreign languages, we tried to evaluate the French Phonetics with respect to the goals and needs of French language teaching. The results showed that the book’s educational approach is a combination of articulatory and descriptive phonetics which only focuses on phonetic foreign language teaching (Parisian French pronunciation), regardless of the diversity of Iranian students’ first language. Considering the scientific developments in the field of foreign language teaching, linguistics, and in particular phonetics (such as verbo-tonal method and acoustic phonetics based on the use of technology), this textbook, even in the eighth edition, has failed to keep pace with the current trends in the field and could not fulfill the needs of French language teaching and learning in the context of Iran.