عنوان مقاله :
اثربخشي درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر وسوسه و تكانشگري معتادان مواد افيوني
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of cognitive therapy based on mindfulness on temptation and impulsivity of opiate addicts
پديد آورندگان :
قوي پنجه، بلاش دانشگاه آزاد تبريز - دانشكذه علوم انساني و تربيتي - گروه روانشناسي، تبريز، ايران , محب، نعيمه دانشگاه آزاد تبريز - دانشكذه علوم انساني و تربيتي - گروه روانشناسي، تبريز، ايران , عبدي، رضا دانشگاه شهيد مدني آذربايجان - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي - گروه روانشناسي، تبريز، ايران , اسماعيل پور، خليل دانشگاه تبريز - گروه روانشناسي، تبريز، ايران
كليدواژه :
درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي , وسوسه , تكانشگري
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر اثربخشي درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر وسوسه و تكانشگري معتادان مواد افيوني بود. روش پژوهش نيمه تجربي با طرح نيمه آزمايشي (پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل) و جامعه آماري متشكل ازتمامي بيماران مرد معتادي بود كه به مراكز ترك اعتياد تبريز مراجعه كردند. از بين آنها30 نفر (15 آزمايشي و 15 گواه) بصورت تصادفي انتخاب و به پرسشنامه هاي تكانشگري بارت (1994) و عقايد وسوسه انگيز بك و رايت(1993) پاسخ دادند. تعداد جلسات براي گروه آزمايش ، 8 جلسه، به مدت 90 دقيقه، در طول هفته 1 جلسه بود.نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه بين ميانگين نمرات گروه هاي مورد مقايسه (معتادان به مواد افيوني) تفاوت معناداري درتكانشگري و وسوسه در پس آزمون وجود دارد و ميانگين نمرات تكانشگري و وسوسه در پس آزمون در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه به طور معناداري كاهش يافته است.بر اساس يافته هاي پژوهش مي توان نتيجه گيري كرد كه درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر وسوسه و تكانشگري معتادان مواد افيوني تاثير دارد.
چكيده لاتين :
Objectives: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of cognitive therapy based on mindfulness on temptation and impulsivity of opiate addicts. Method: the research method was semi-experimental research with semi-experimental design (pre-test-post-test). The statistical population consisted of all addicted male patients who referred to addiction treatment centers in Tabriz. 30 individuals (15 experimental and 15 control) were randomly selected and responded to Bart's impulsive questionnaire (1994) and Temptation questionnaire developed by Beck and Wright's (1993). Results: The results of covariance analysis showed that there was a significant difference between the scores of the groups (opioid addicts) and the mean scores of impulsivity and temptation in the post test in the experimental group were significantly higher than the control group. Conclusion: Based on the findings of this research, it can be concluded that cognitive therapy based on mindfulness has an effect on the temptation and impulsiveness of opiate addicts.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي نوين روانشناختي