ارزيابي و نقد تساوي‌‌‌‌انگاري رويكرد درماني ACT با آموزه‌‌‌‌هاي تربيتي قرآن كريم و روايات

درمان مبتني بر پذيرش و تعهد(ACT) يكي از درمان هاي نوين روانشناختي در عصر حاضر است. اين رويكرد، درد و رنج را با زندگي انسان عجين و همراه مي داند و آن ها را جزء تجربيات بهنجار و عادي حيات انسان معرفي مي كند، اين رويكرد با افزايش انعطاف پذيري روانشناختي براي انسان به دنبال تغيير ارتباط انسان با افكار، احساسات و هيجانات ناخوشايند و ناخواسته‌‌ا‌‌ش از طريق به كارگيري شش مولفه‌‌ي بنيادينِ(پذيرش، ناهم جوشي شناختي، تماس با لحظه اكنون، خود زمينه‌‌اي، عمل متعهدانه و ارزش ها) مي باشد. آموزه هاي تربيتي قرآن كريم نيز حاوي نكاتي پرمعنا براي سالم سازي و كيفيت بخشيدن به تربيت اخلاقي انسان است. نگارنده پس از بررسي تطبيقي بين يافته هاي اين رويكرد روانشناسي و آموزه هاي تربيتي قرآني، شباهت‌‌هاي نظري و مفهومي زيادي يافته است. هدف محقق در اين پژوهش دستيابي به روشي براي كاهش مشكلات روحيرواني انسان و رضايت بخشي در زندگي او با استناد با آموزه هاي تربيتي اسلامي و ACT مي باشد. نتايج پژوهش نگاشته شده نشان مي‌‌دهدكه بين مفاهيم تربيتي همچون رضا، صبر و تقوا با مؤلفه‌‌ي پذيرش، نفي خواطر و وسوسه هاي شيطاني با ناهم جوشي شناختي، توبه و يادآوري نعمت و حضور در حال با تماس با لحظه‌‌ي اكنون، وجدان با خود زمينه‌‌اي، عمل صالح با اقدام و بيان مجموعه اي از امور انگيزشي و شناختي با ارزش ها ارتباط تنگاتنگي وجود دارد و مي تواند به تبيين وگستردگي هرچه بيشتر اين رويكرد كمك نمايد. هرچند جامعيت و گستردگي رهنمودهاي تربيتي قرآني و نيز نگاه اسلام به افقي بسيار وسيع تر نسبت به يافته هاي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد(ACT) و اهداف آن بسي قوي تر است.