در نسبت طبيعيات قديم و جديد و بررسي و نقد آراي برخي صاحبنظران

طبيعيات دورۀ اسلامي از مواريث گرانسنگي است كه به لحاظ اعتبار و تأثير در دوران شكوفائي تمدن اسلامي و احتمال بهره گيري از بخش‌هايي از آن در دوران معاصر، شايستۀ توجه بيشتر است. در اين مقاله ضمن اشاره به طبيعيات و شاخه‌هاي مختلف آن در تمدن اسلامي، جايگاه و موقعيت آن در ميان علوم دورۀ اسلامي مشخص مي‌شود. اين مقاله مدعي است كه به علت هجوم علوم جديد به ايران، سيطرۀ بلامنازع آن در نهادهاي علمي، بي توجهي صاحب نظران معاصر به مواريث علمي قديم، و ضعف درك ترابط علوم طبيعي قديم و جديد، منجر به برداشت‌هاي غير علمي، قضاوت‌هاي ناقص، و گاه داوري‌هاي ناروا از طبيعيات دورۀ اسلامي شده است. در اين مقاله، براي درك دقيق‌تر و داوري بهتر از علوم طبيعي دورۀ اسلامي در عصر حاضر، انقسام تازه‌اي از طبيعيات پيشنهاد مي‌شود