سير تحول شمايل‌نگاري رسول خدا (ص) در مكاتب نگارگري تاريخ ميانه ايران

شمايل‌نگاري رسول خدا (ص) يكي از مهم‌ترين حوزه‌هاي هنر ديني است كه در مكاتب‌نگارگري تاريخ‌ميانه ايران كاربرد داشته‌‌است. اين پژوهش قصد ‌دارد ضمن شناسايي شاخص‌ترين شمايل‌نگاره‌هاي پيامبر در مكاتب نگارگري، به اين پرسش پاسخ دهد: چه تحولات ريخت‌شناسانه‌اي در شمايل‌نگاري پيامبر(ص) در تاريخ‌ ميانه ايران به وقوع پيوسته است؟ روش تحقيق تحليلي ـ تطبيقي، شيوه گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي ـ اسنادي و نمونه گيري اين پژوهش را برترين شمايل‌هاي تاريخ‌ميانه ايران كه انتساب قطعي به دوره تاريخي مزبور و پيامبر اسلام داشته و كيفيت بصري و تنوع مضموني مناسبي را دارا هستند، تشكيل مي‌دهند. اغلب شمايل‌نگاره‌ها در ادوار نخستين تاريخ ميانه، داراي اشتراكاتي همچون چهره‌هاي بدون نقاب، كاربرد هاله گرد دورسر، گزينه‌ي رنگي محدود، ساختار عمدتاً ايستا و ساده و خلوص و بي‌پيرايگي عناصر بصري هستند؛ ليكن از عصر ايلخاني به بعد از سادگي‌شان كاسته‌شده و به ترفندهاي‌بصري ممتازي همچون دقت در جزييات، چهره نقاب‌دار، هاله آتشين، گزينه رنگي متنوع، جامگان فاخر، كشيدي اندام، پرداخت دقيق و ساختار پويا و منحني، در اعصار تيموري و صفوي دست‌يافته‌اند.