عنوان مقاله :
مقايسه نظريه آيندۀ متعالي با مرگانديشي خيام
پديد آورندگان :
ملاكي، زهره دانشگاه خليج فارس - گروه زبان و ادبيات فارسي , افشين، علي دانشگاه خليج فارس , حسيني، فريده سادات دانشگاه خليج فارس - گروه روانشناسي
كليدواژه :
مرگانديشي , آيندۀ متعالي , خيام , بويد , زيمباردو
چكيده فارسي :
انديشيدن دربارهي مرگ و سخن گفتن از آن يكي از بن مايههاي رايج در ادبيات و جريان انديشههاي هر ملّت است. به دليل ناشناخته بودن اين پديده، هريك از انديشمندان بسته به فرهنگ و درك مخاطبانشان به تعبيرهاي متفاوتي از مرگ و مرگانديشي روي ميآورند و معاني متفاوت و متناقضي از آن به دست ميدهند كه اين مسأله در گذشتهي ادبي ايران به اشكال گوناگون نشان داده شده است. پژوهش حاضر بر آن است تا با مقايسه مرگانديشي از ديدگاه عمر خيام رباعي سراي دانشمند قرن پنجم هجري و ديدگاه پژوهشگران جديد غرب مانند زيمباردو تفاوتها و شباهتهاي آنها را نشان دهد. اين پژوهش از نوع تحليل مقايسهاي است كه با استفاده از منابع كتابخانهاي با استناد به منابع پژوهشي مكتوب انجام گرفته است. پرسش اصلي مقاله اين است كه تفكر مرگ انديشي در دو ديدگاه چه معنايي دارد؟ يافتههاي حاصل پژوهش نشان ميدهدكه عمر خيام بيشتر نگاهي بدبينانه و مادي به مرگ و مقولههاي مرگ دارد و از مفاهيمي چون خوشباشي، دم غنيمت شمري، پوچي مرگ استفاده ميكند در حالي كه آيندۀ متعالي داراي يك ديد خوش بينانه نسبت به مرگ است و از مفاهيمي مانند خودكشي، سازندگي و توجه مثبت استفاده ميكند.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
پژوهشنامه ادب غنايي