منشاء قدرت سياسي رهبران الهي از منظر قرآن كريم

هدف پژوهش حاضر بررسي تدابير قدرت‌هاي سياسي براي حفظ و توسعه خود و تبيين الگوهاي اسلام و قرآن كريم در اين زمينه بود. در اين راستا، تدابير رهبران الهي در جامعه ديني در قالب قدرت سياسي و اجتماعي گزاره‌هاي قرآني مربوط به آنها با روش توصيفي تحليلي بررسي شد. نتايج حاكي از آن است كه به نظر مي‌رسد كلام وحي و سيره انبياء الهي راهكارهايي از جمله استقامت و پايداري، بهره‌گيري از توان علمي، مشورت با صاحب‌نظران و جامعه و دوري از روش‌هاي غير اخلاقي و انساني به جامعه ارائه مي‌نمايند و جامعه و افراد حقيقي و حقوقي تاثيرگذار مي‌توانند از مستندات و روش‌هاي وحياني همچون ايجاد جذابيت و گسترش نفوذ موثر در قدرت سياسي بهره‌مند شوند. رهبران الهي نيز با توجه به فرمول و نمودار قدرت، از مراتب قدرت بهره لازم را برده و با رفتار سياسي به عنوان منبع قدرت و تعقل به عنوان ظرفيت قدرت و تدبير به عنوان تأثير قدرت مديريت خود را كامل نموده‌ و در نهايت اقدام به تدبير و اصلاح جامعه مي‌نمودند. با توجه به ماندگاري قدرت بالاي تغيير در محيط پيراموني، خود را به عنوان بهترين الگو براي بشريت معرفي كرده‌اند. بنابراين، مي‌توان از روش رهبران الهي به عنوان الگوي اسلامي و ديني براي مديريت جامعه خود بهره گرفت.