ميزان بروز فيبريلاسيون دهليزي پس از جراحي پيوند عروق كرونر و عوامل خطر مؤثر بر آن در دانشگاه علوم پزشكي شيراز در سال 97-1396

زمينه و هدف: فيبريلاسيون دهليزي يكي از شايع ترين ديس ريتمي ها پس از جراحي باي پس عروق كرونر است كه مي تواند بر شانس بقا در يك سال اول پس از جراحي مؤثر باشد. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف تعيين ميزان بروز فيبريلاسيون دهليزي پس از جراحي پيوند عروق كرونر و عوامل خطر مؤثر بر آن انجام شد. روش بررسي: مطالعه مقطعي حاضر با هدف بررسي پرونده 854 نفر از بيماران تحت عمل جراحي پيوند عروق كرونر مراجعه كننده به بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام شد. ابزار جمع آوري داده ها عبارت بودند از: نوار قلب، نتايج اكوكارديوگرافي، آنژيوگرافي و پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي. اطلاعات با استفاده از نرم افزار 22 SPSS تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: 46 درصد از افراد دچار اختلال در سه عروق كرونر بودند. شايع ترين اختلالات ساختاري، رگورژيتاسيون ميترال و بزرگي دهليز چپ و هايپرتروفي آن بود كه در 14.9 و 10.5 درصد از افراد وجود داشت. پرفشاري خون، هايپرليپيدميا و ديابت به ترتيب با 74.4، 56.2 و 31.8 درصد از شايع ترين بيماري هاي زمينه اي بودند. ميزان بروز فيبريلاسيون دهليزي در اين افراد 18.9 درصد بود. بين بروز فيبريلاسيون دهليزي پس از جراحي پيوند عروق كرونر با بزرگي دهليز چپ و هايپرتروفي آن، سن و مدت زمان مصرف سيگار ارتباط وجود داشت (0.001 P). نتيجه گيري: از آنجايي كه بروز فيبريلاسيون دهليزي تقريباً در يك پنجم از افراد مشاهده گرديد و نيز با توجه به اينكه مصرف سيگار از عوامل قابل تعديل در بروز اين بيماري است، قطع مصرف سيگار به اين افراد توصيه مي شود. مراقبان سلامت مي توانند بزرگي دهليز چپ و هايپرتروفي آن را طي مراقبت و درمان مد نظر قرار دهند.