بررسي تأثير سياست توسعه سرمايه ‏گذاري بر اشتغال در بخش كشاورزي با استفاده از رهيافت ماتريس حسابداري اجتماعي

سرمايه‏ گذاري در بخش كشاورزي موجب افزايش توليد و اشتغال در اين بخش مي ‏شود و با توجه به پيوندهاي پسين و پيشين اين بخش با ساير بخش‌ها، توليد و اشتغال را در ساير بخش‏ هاي اقتصادي نيز ارتقا مي ‏دهد. بر اين اساس، در مطالعه حاضر، تأثير سياست توسعه سرمايه‏ گذاري در بخش كشاورزي بر اشتغال بخش ‏هاي مختلف اقتصادي با استفاده از رهيافت ماتريس حسابداري اجتماعي (SAM) در سال 1390 بررسي شد. نتايج مربوط به آثار توسعه سرمايه ‏گذاري در بخش كشاورزي بر ميزان اشتغال‏زايي بخش‏ هاي مختلف اقتصادي در قالب چهار سناريو (افزايش پنج، ده، پانزده و بيست درصدي سرمايه ‏گذاري در بخش كشاورزي) نشان داد كه سطح اشتغال كل اقتصاد بر اساس اين سناريوها، به ‏ترتيب، 2.32 ، 4.63 ، 6.95 و 9.27 درصد افزايش يافته و همچنين، كل اشتغال ايجادشده ناشي از هر سناريو بيشتر در بخش‏ هاي ساختمان، كشاورزي و خدمات تمركز داشته است. از اين ‏رو، جهت ‌دهي برنامه ‏هاي اشتغال‏زايي به ‌سمت بخش‌‏هاي يادشده مي ‏تواند در افزايش اشتغال كشور مؤثر باشد. افزون بر اين، نتايج مطالعه نشان داد كه اثرات اشتغال‏زايي در كل اقتصاد (9.27 درصد افزايش) و در هر كدام از بخش ‏هاي اقتصادي در اثر اجراي سناريوي افزايش بيست درصدي سرمايه ‏گذاري در بخش كشاورزي بيش از ساير سناريوها بوده و همچنين، در بين بخش‏ هاي مختلف اقتصادي، بخش‌ كشاورزي داراي بيشترين ضريب فزاينده اشتغال است(0.00806 نفر شغل)؛ و در نتيجه، اين بخش نيازمند كمترين ميزان سرمايه ‏گذاري براي ايجاد يك واحد اشتغال بوده و داراي تأثير مثبت و غيرقابل انكار بر ميزان اشتغال‏زايي در بخش‏ هاي مختلف اقتصادي است.