مقايسه بيان ژن ميوستاتين در گوسفند عربي و آميخته‌هاي عربي×رومانوف

زمينه مطالعاتي: هدف از پژوهش حاضر، مقايسه بيان ژن ميوستاتين در بره هاي نژاد خالص عربي و آميخته هاي آن با رومانوف بود. روش كار: در اين مطالعه از 16 راس بره عربي و دورگه در قالب طرح كاملا تصادفي با دو تيمار و هشت تكرار استفاده شد. ميش هاي همسن با ميانگين وزني 2.5±54 كيلوگرم با استفاده از روش لاپاراسكوپي با اسپرم قوچ رومانوف پس از همزمان سازي فحلي تلقيح مصنوعي شدند. بره ها پس از تولد در شرايط يكسان پرورش داده شدند و در سن شش ماهگي كشتار شدند. بلافاصله پس از كشتار، نمونه گيري از قسمت ماهيچه لانگيسموس لومبروم از سمت راست دام انجام شد. پس از استخراج RNA كل، كيفيت و كميت آن بررسي شد و براي توليد cDNA مورد استفاده قرار گرفت. ژن گليسر آلدئيد 3 فسفات دهيدروژناز به عنوان ژن خانه دار جهت نرمال نمودن داده ها استفاده شد. در نهايت بيان ژن ميوستاتين به كمك Realtime qPCR ارزيابي شد. براي تجزيه و تحليل داده هاي وزن و بيان ژن بترتيب از نرم افزار SAS و REST استفاده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه آميخته گري در اين آزمايش سبب كاهش معني دار بيان ژن ميوستاتين در گروه آميخته هاي  عربي×رومانوف شده است. ميزان بيان ژن ميوستاتين در بره هاي عربي 1.4 برابر بيش تر از گروه آميخته بود (0.05˂P). با توجه به اينكه بيان ژن بيشتر ميوستاتين با جلوگيري از تكثير ميوبلاست ها، رشد عضلاني را كاهش مي دهد، مي تواند يكي از دلايل اختلاف معني دار وزن نهايي بره ها در دو گروه باشد. ميانگين وزن نهايي بره هاي عربي و آميخته ها به ترتيب  1.18±38.52 و 2.62±56.17 كيلوگرم  ثبت شد. وزن نهايي در بره هاي آميخته نسبت به بره هاي عربي افزايش 1.46 برابري داشت. با توجه به كاهش بيان ژن ميوستاتين در آميخته هاي عربي  رومانوف، مي توان نتيجه گرفت كه كنترل بيان اين ژن مي تواند راهكار مناسبي در كنترل رشد بره ها باشد.