مدل يابي توسعه اخلاقي و تقوا در حسابداري حوزه سلامت

موضوع و هدف مقاله: اخلاق در مطالعات پژوهش گران از جايگاه ويژه اي برخوردار شده است. مطالعه حاضر با بررسي تأثير‌ شاخصه هاي فردي، سازماني، رهبري موثق و روانشناختي به معرفي الگويي براي توسعه اخلاقي و تقوا درحسابداري سلامت پرداخته است. روش پژوهش: براي اين مطالعه از پرسشنامه استاندارد استفاده گرديد. جامعه آماري، متمركز بر مديران مالي، بودجه و معاونان آنها و رؤساي امور مالي  دانشگاه هاي علوم پزشكي (897=N) در سال 1397 مي باشد كه از اين بين، 269 پرسشنامه گردآوري و از طريق مدل يابي معادلات ساختاري در نرم افزار AMOS آزمون شدند. يافته هاي پژوهش: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه شاخصه هاي فردي با سطح معني داري (0.011) و شاخصه هاي رهبري موثق با سطح معني داري (0.004) منتج به توسعه اخلاقي مي شوند. همچنين شاخصه‌هاي رهبري موثق با سطح معني داري (0.004) و شاخصه هاي روانشناختي (صفات چهارگانه تاريك شخصيت، صفات پنجگانه شخصيت (NEO)، هوش اخلاقي و جهت گيري مذهبي) با سطح معني داري(0.000) منتج به تقوا مي شوند. به علاوه شاخصه هاي سازماني (رضايت شغلي، رابطه استخدامي، مسئوليت پذيري سازماني، نوع خدمت) و شاخصه هاي روانشناختي به توسعه اخلاقي و شاخصه هاي فردي و سازماني به تقوا منتج نمي شوند. نتيجه‌گيري، اصالت و افزوده آن به دانش: توجه به ويژگي هاي مديريتي و روانشناختي، اتخاذ سازوكارهاي اجرايي در جهت تعامل بين رهبري سازمان با كاركنان زير مجموعه خود از يك طرف و همچنين تعامل كاري بين كاركنان، ضروري به نظر مي رسد.