مطالعه‌ي اثر زلزله‌هاي حوزه‌ي دور و نزديك بر روي سيستم سازه‌اي مهاربند ستون‌فقراتي

اين مقاله يك سيستم جديد توسعه‌يافته‌ي نيرو مقاوم- لرزه‌اي را بررسي مي‌كند. سيستم ستون‌‌فقراتي براي رسيدن به بهبود عملكرد لرزه‌اي، اعضاي قاب مهاربندي‌شده هم‌مركز متعارف را با يك خرپاي قوي به شكل سيستم مختلط تركيب مي‌كند. خرپاي قوي مانند يك ستون ‌فقرات در برابر تمايل قاب‌هاي مهاربندي‌شده هم‌محور به تمركز آسيب در يك يا چند طبقه در طول تحريك شديد لرزه‌اي مقاومت مي‌كند. هدف از سيستم ستون‌فقراتي توزيع يكنواخت دريفت‌هاي طبقه در ارتفاع يك ساختمان است. بر اين اساس، در اين مقاله مباني طراحي جهت رسيدن به هدف مورد نظر به همراه رابطه‌ي نويني براي كنترل ميزان شاخص يكنواختي دريفت طبقات براي اين سيستم ارائه شده و رفتار ديناميكي غيرخطي سازه‌هاي 3، 6 و 12 طبقه با سه نمونه سيستم نيرو مقاوم لرزه‌اي داراي پيكربندي مختلف در محل تقاطع مهاربندها به تير تحت هفت شتاب‌نگاشت دور و هفت شتاب‌نگاشت نزديك گسل جهت رسيدن به صحت مباني طراحي و همچنين مقايسه‌ي اثرات زلزله‌هاي دور و نزديك گسل مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه مباني طراحي پيشنهاد شده كه متناسب با نسبت سختي مهاربندها مي‌باشد، با ارائه‌ي شاخص درصد خطاي توزيع يكنواختي مناسبي در سازه‌هاي 3، 6 و 12 طبقه كه به‌ترتيب كمتر از  6، 4.8 و 8.6 درصد رخ داده و همچنين با ايجاد اختلاف 0.5 درصد بين بيشترين و كمترين دريفت طبقات در اكثر سازه‌هاي مورد مطالعه، توانسته خرپاي ستون‌فقراتي را در تحليل غيرخطي به‌صورت الاستيك نگه دارد، تمركز تغيير شكل را كاهش  و از ايجاد طبقه‌ي نرم در سازه جلوگيري كند.