غني‌سازي تجارب زباني كودكان پيش دبستاني با تبار اقتصادي-اجتماعي پايين از طريق داستان‌خواني مشاركتي

مداخله اوليه براي كاستن از مشكلات پايدار در زبان و ابعاد مرتبط با آن در كودكان در معرض خطر براي آسيب زبان از اهميت برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسي كارآيي برنامه داستان‌خواني مشاركتي بر رشد مهارت‌هاي زباني كودكان پيش‌دبستاني با تبار اقتصادي و اجتماعي پايين انجام گرفت. اين مطالعه به شيوه شبه آزمايشي با طرح دو گروهي با پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري اجرا شد. از دو مركز پيش‌دبستاني در شهرك احمدآباد مستوفي طي غربالگري چند مرحله‌اي، 30 نفر از كودكاني كه نمره آزمون رشد زبان آن‌ها يك تا دو انحراف معيار زير ميانگين (85-70) بود با تشخيص مشكلات زباني انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. آزمودني‌ها در گروه آزمايش (15 نفر) در قالب 4 گروه كوچك، طي 30 جلسه 45 دقيقه‌اي به صورت سه جلسه در هفته برنامه داستان‌خواني مشاركتي را دريافت كردند. براي گردآوري داده‌ها، نسخه فارسي آزمون رشد زبان و گفتار روايتي اجرا شدند . داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس چندمتغيري و تك متغيري با اندازه‌گيري‌هاي مكرر تحليل شدند. نتايج حاكي از تاثير معنادار (001/0P=) برنامه در افزايش مهارت‌هاي معني‌شناسي، نحو و به طور كلي رشد زبان و بهبود گفتار روايتي در آزمودني‌هاي گروه آزمايشي است. بررسي نمرات تفاضلي مرحله پس‌آزمون و پيگيري حاكي از پايداري اثربخشي برنامه مداخله است . بر اين اساس برنامه داستان‌خواني مشاركتي به عنوان يك برنامه پيشگيرانه و پلي در جهت كم كردن شكاف واژگاني براي كودكان در معرض خطر توصيه مي شود.