نتايج بارداري به‌روش لقاح خارج رحمي در تحريك با آگونيست آزاد كننده گنادوتروپين، گنادوتروپين جفتي انسان و يا گنادوتروپين جفتي انسان به همراه آگونيست آزادكننده گنادوتروپين در زنان نابارور؛ كارآزمايي باليني تصادفي

مقدمه: گنادوتروپين جفتي انسان براي بلوغ نهايي تخمك در سيكل لقاح با احتمال تأثير منفي بر ميزان پذيرش آندومتر، كيفيت جنين و سندرم تحريك بيش از حد تخمدان همراه بوده است. پيش‌بيني مي‌شود جايگزيني آن با آگونيست هورمون آزادكننده گنادوتروپين براي تحريك بلوغ نهايي، اين عوارض را كاهش دهد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي پيامد لقاح خارج رحمي در روش تحريك تخمك‌گذاري با پروتكل آنتاگونيست و تحريك با آگونيست هورمون آزاد‌كننده گنادوتروپين، گنادوتروپين جفتي انسان همزمان آگونيست هورمون آزاد كننده گنادوتروپين و گنادوتروپين جفتي انسان انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي كه در سال 95-1394 انجام شد، زنان پس از آماده شدن فوليكول‌ها براي تحريك نهايي و برداشت تخمك به سه گروه تصادفي تقسيم شدند. يك گروه 0.2 ميلي‌گرم ديفرلين، گروه دوم 10000 واحد گنادوتروپين جفتي انسان و گروه ديگر 0.2 ميلي‌گرم ديفرلين به‌همراه 1500 واحد گنادوتروپين جفتي انسان را براي تحريك نهايي تخمك دريافت كردند. تعداد و كيفيت تخمك‌ها و جنين‌ها پيامد مورد بررسي بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 17) و آزمون‌هاي لون و آناليز واريانس يك‌طرفه انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: تعداد تخمك‌هاي بازيافت شده در گروه دريافت‌كننده آگونيست آزادكننده گنادوتروپين به‌طور معني‌داري بيشتر از ساير گروه‌ها بود (0.001=p). تعداد بيشتري از جنين‌ها در گروه آگونيست هورمون آزاد كننده گنادوتروپين در مقايسه با دو گروه ديگر ايجاد شد (0.009=p). با اين‌حال، تعداد جنين‌هاي با كيفيت بالا ايجاد شده در گروه‌ها مشابه بود. نتيجه‌گيري: شروع بلوغ نهايي تخمك‌ها با آگونيست هورمون آزادكننده گنادوتروپين باعث افزايش قابل توجه تعداد تخمك‌هاي بازيافت شده و جنين‌هاي به‌دست آمده مي‌شود. با اين‌حال، تحريك دوگانه با استفاده از دوز كم گنادوتروپين جفني انسان (IU1500) و آگونيست هورمون آزادكننده گنادوتروپين در مقايسه با دوز استاندارد گنادوتروپين جفتي انسان (IU10000) تغييري در كيفيت جنين ايجاد نمي‌كند.