بازسازي محيط رسوبي سازند دليچاي بر مبناي مطالعات پالينولوژيكي و ميكروفاسيس در برش درجزين در استان سمنان

سازند دليچاي با ليتولوژي شيلي ـ مارني با ميان لايه هاي آهكي به ضخامت 631 متر در برش درجزين در شمال خاور سمنان مورد بررسي قرار گرفت. اين سازند در مرز زيرين خود به طور ناهمساز و با يك لايه كنگلومرايي بر روي سازند شمشك قرار مي گيرد و در مرز بالايي خود به طور هم شيب و با گذر تدريجي توسط سنگ آهك هاي ستبر لايه سازند لار پوشيده مي شود. جهت تعيين محيط ديرينه از مطالعات ميكروفاسيسي و مطالعات پالينولوژيكي (فراواني و تنوع داينوسيست ها، نسبت داينوسيست هاي پروكسيميت به كوريت، مطالعات پالينوفاسيسي و فاكتورهاي حفاظت از مواد ارگانيكي) استفاده شد. بالا بودن درصد اسپور و حضور مواد آمورف شفاف به همراه فراواني از فرامينيفرهاي بنتيك داراي پوسته پورسلانوز و حضور داينوسيست هاي شاخصي چون Nannoceratopsis gracilis و Pareodinia ceratophora گوياي يك محيط كم عمق با شرايط احيايي محيط لاگون) در قسمت هاي ابتدايي از برش مورد مطالعه است. به تدريج به سمت بالاي برش مورد مطالعه افزايش تنوع و فراواني داينوسيست ها بويژه فرم هاي كوريت به همراه كاهش نسبت اسپور و پولن و فيتوكلاست ها مشاهده مي گردد. اين شرايط به همراه ظهور فرامينيفرهاي پلانكتون و افزايش تعداد آنها، فراوني راديولرها و دوكفه اي پلاژيك به سمت بالاي برش نشانه پيشروي و نهشته شدن در يك محيط دريايي باز است.