ارزيابي تحمل به تنش يخ زدگي گياه پوششي فيلا (Phyla lanceolata) تحت تاثير برخي مالچ‌هاي آلي در شرايط كنترل شده

به منظور بررسي اثر تنش يخ زدگي در گياه پوششي فيلا، تحت تاثير برخي مالچ‌هاي آلي، اين آزمايش به صورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار در دانشكده ي كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد اجرا گرديد. پنج سطح دماي يخ زدگي (0، 5،- 10-، 15 -و 20 -درجه سانتيگراد) و سه نوع مالچ (دامي، سوزني برگ و سبوس) تيمارهاي اين آزمايش بودند. جهت ارزيابي تحمل به دماهاي يخ زدگي صفاتي چون درصد نشت الكتروليت‌ها، مقدار كربوهيدرات محلول و پرولين برگي، تعداد برگ، سطح برگ و وزن خشك بوته در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد اثرات ساده و متقابل مالچ و دما صفات مورفولوژيكي اندازه گيري شده، ميزان نشت الكتروليت، محتواي نسبي آب برگ گياه فيلا، عدد اسپد و مقدار رنگدانه‌هاي فتوسنتزي (كلروفيل a، b و كل) معني دار شد. تمام مالچ‌هاي آلي به كار رفته در اين پژوهش منجر به افزايش وزن خشك بخش هوايي و ريشه گياه فيلا در دوره رشد پس از تنش يخبندان شد. به‌طوري‌كه با كاربرد سه مالچ سبوس، سوزني برگ و دامي وزن خشك هوايي از 2.15 گرم در شرايط عدم استفاده از مالچ به 2.72، 3.13 و 3.19 گرم در هر بوته و وزن خشك ريشه از 1.50 گرم به 1.90، 2.23 و 2.19 گرم در هر بوته رسيد. بيشترين نشت الكتروليت سلول‌هاي برگي (80%) در دماي 20 -درجه و گياهان تحت تيمار مالچ سبوس و بيشترين محتواي نسبي آب برگ (55%) در دماي 0 درجه و گياهان تحت تيمار مالچ سوزني برگ بود. همچنين مقدار كلروفيل كل در شرايط استفاده از مالچ كود دامي 0.11 ميلي گرم بيشتر از شاهد بود. به طور كلي در بين مالچ‌هاي استفاده شده مالچ كود دامي تاثير بيشتري بر بهبود اثرات ناشي از يخبندان بر صفات مورفولوژيكي و بيوشيميايي گياه داشت.