امكان يا امتناع الهياتي روشمند در نامه‌هاي پولسِ قديس

ازآنجاكه پولس چهره‌اي مهم و تأثيرگذار در تاريخ مسيحيت به شمار مي‌آيد، اين پرسش در خصوص نامه‌هاي منسوب به او قابل طرح است كه آيا مي‌توان الهياتي روشمند و منسجم را در نوشته‌هاي او ملاحظه كرد. در اين جستار، ضمن توجه به ديدگاه‌هاي مختلف دربارة امكان يا امتناع الهياتي روشمند در آراي پولس، امكان چنين الهياتي را در نامه‌هاي پولس، مورد توجه قرار خواهيم داد. او خود در ارائة الهياتي روشمند، از سويي به پيشينة الهياتي‌اش در سنت يهوديت توجه دارد؛ چنان‌كه بسياري از پژوهشگران الهيات مسيحي بر اين امر اذعان دارند كه ايمانِ پولس در تعلق وي به سنت يهودي ريشه دارد؛ از سوي ديگر، پولس به تجربه‌هاي شخصي و عرفاني‌اش در مواجهه با سنت الهياتيِ مسيحي نيز توجه دارد. در اين پژوهش، با توجه به چهار آموزة كليدي در الهيات مسيحي، بيان خواهيم كرد كه مي‌توان الهياتي روشمند، البته نه‌چندان واضح، را در نامه‌هاي پولس ملاحظه كرد. اين چهار مبحث عبارت‌اند از: مبرا بودن از گناه از طريق ايمان، الهيات اخلاقي، گناه نخستين و تثليث.