بازنمودهاي اجتماعي بكارگيري خودارزيابي براي رشد تعليم و تربيت دانشجويان رشته آموزش زبان فرانسه دانشگاه تهران

Social Representations of Implementing Self-Assessment for Training French Language Teaching Students at the University of Tehran

در دنياي آموزش، ارزيابي ابزاري براي پايان دهي به مقطعي از يادگيري نيست، بلكه ابزاري براي پيشبرد و جهت دهي تدريس و يادگيري مي باشد كه بايد در طول دوره يادگيري مورد استفاده قرار گيرد.خودارزيابي بعنوان يكي از بروزترين روش هاي ارزيابي دانشجويان را ترغيب به تأمل درمورد يادگيري، بكارگيري راهبردهاي فردي يادگيري و روشهاي مفيد براي جبران مشكلات يادگيري مينمايد. در اين مطالعه، بازنمودهاي اجتماعي بكارگيري خودارزيابي در سمينارهاي كارشناسي ارشد رشته آموزش فرانسه در پيشرفت يادگيري و شناخت بهتر فرايند يادگيري فردي مورد بررسي قرار گرفت. دو گروه دانشجويان، هر يك متشكل از 12 دانشجو كه در دو سمينار يكسان آموزش فرانسه شركت كرده بودند در اين مطالعه شركت كردند. گروه اول، گروه كنترل، توسط استاد ارزيابي شده و در گروه دوم، گروه شاهد، دانشجويان مسئول ارزيابي يادگيري خود در طول ترم بودند. عملكرد دانشجويان در پايان ترم مقايسه و مورد تحليل قرار گرفت. همچنين، پرسشنامه اي با هدف بررسي نقش خودارزيابي در ميزان و نحوه يادگيري و بازتاب بكارگيري اين روش ارزيابي درميان دانشجويان گروه شاهد توزيع و مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاكي از پيشرفت در عملكرد دانشجويان گروه آزمايش بوده و آنها را نسبت به راهبردهاي يادگيري فردي خود آگاه تر ساخته و مهارت هاي خودتنظيمي و استقلال در يادگيري را در آنها پرورش داد.

In today's educational world, assessment is not used as an instrument for assessing students' learning at the end of a course, but as an instrument used for orienting teaching and learning during a course. Self-assessment is an assessment technique that encourages students to reflect on their learning, develop practical learning strategies, and discover ways of compensating their learning problems. This study focuses on the social representations of the implementation of self-assessment in masters’ level French Language-Teaching seminars to investigate whether it promotes improvements in students’ learning and skills. Two groups of master’s students,, each composed of 12 students were selected. The first group (the control group) was assessed by the instructor, whereas in the second group (the experimental group), students were responsible for assessing their learning. Students’ overall performance in the two seminars was compared and analyzed at the end of each semester, along with a questionnaire distributed among the experimental group students to examine whether self-assessment enhanced students’ learning, helped develop self-reflection and critical thinking regarding their learning and learning strategies. Results indicated improvements in the experimental group students’ performance, made students more responsible about their learning, improved self-regulation and made the