تحليل و ارزيابي روش شناختي مدل حكمي- اجتهادي در توليد علوم انساني اسلامي

مدل حكمي اجتهادي يكي از مدل‌هاي ممكن در مسير توليد علوم انساني اسلامي است، كه مبتني بر چارچوبي نظري و بر اساس روش‌شناسي اجتهادي، به توليد علم اسلامي اقدام مي‌كند. در شرايطي كنوني كه با سلطه علوم انساني سكولار در فضاي علمي كشور مواجهه ايم نيازمند تحقيقات گسترده در حوزه ساخت مدل روش‌شناسي كارآمد در توليد علوم انساني اسلامي هستيم. اين پژوهش با مفروض گرفتن ضرورت اعتقادي، اخلاقي و فرهنگي توليد علم اسلامي، كوشيده است به روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي مدل حكمي اجتهادي بپردازد. كاربردي نمودن فلسفه در قالب فلسفه هاي مضاف، استفاده از روش اجتهاد در ساخت مكتب و نظام، اسلامي سازي اضلاع سه گانه علوم انساني و... از مهمترين وجوه امتياز اين ديدگاه به شمار مي رود. ابهام در جمع ميان پارادايم هاي روش شناختي، اشكال درمعيارهاي طولي و سه گانه شناخت و ابهام در نحوه دستيابي به نظام و مكتب و... از مهم ترين وجوه محدويت اين مدل است.