اثر تمرينات تركيبي در منزل بر ابعاد مختلف كيفيت زندگي جانبازان و ارتباط آن با چاقي شكمي

شناخت آسيب‌هاي ناشي از جنگ و عوامل مؤثر بر كيفيت زندگي در طراحي برنامۀ تمريني هدفمند نقش كليدي ايفا مي‌كند. هدف از مطالعۀ حاضر اثربخشي تمرينات تركيبي در منزل بر روي ابعاد مختلف كيفيت زندگي و همچنين ارتباط آن با شاخص‌هاي چاقي شكمي و عملكردي جانبازان است. به اين منظور120 جانباز مازندراني از مناطق سه‌گانۀ استان با رعايت برخي معيارها، به‌صورت تصادفي به گروه‌هاي تمرين و كنترل تقسيم شدند. پروتكل تمرين هوازيمقاومتي به مدت 8 هفته، 6جلسه در هفته با رعايت اصل اضافه‌بار در منزل اجرا شد. كيفيت زندگي از طريق پرسشنامۀ SF36 و شاخص‌هاي چاقي شكمي (BMI، WHtR، WHR، SBSI، BSA، BAI) و عملكردي (قدرت بالاتنه، پايين‌تنه و VO2peak) با روش‌هاي استاندارد در ابتدا و انتهاي دورۀ تمريني ارزيابي شد. براي بررسي متغيرهاي از آزمون‌هاي آنوا، t تست و همبستگي پيرسون استفاده شد.برنامۀ تمريني موجب بهبود معنادار شاخص‌هاي چاقي شكمي و عملكردي آزمودني‎ها شد (0.001 p)، اما در مقايسه با گروه كنترل، اين تفاوت فقط در مؤلفه‌هاي عملكرد جسمي، عملكرد اجتماعي و سلامت روحي رواني كيفيت زندگي و VO2peak معنا‌دار بود (0.001 p). به‌علاوه، ارتباط معنا‌دار فقط بين مؤلفه‌هاي تام جسماني با مقادير تام و هريك از مؤلفه‌هاي سلامت رواني ديده شد (0.001 p). نتايج نشان داد استفاده از تمرينات تركيبي در منزل به‌ويژه در بخش توانبخشي جانبازان به بهبود ابعاد مختلف كيفيت زندگي، افزايش قدرت عضلاني و بهبود تركيب بدني در جانبازان منجر مي‌شود.