تخمين چسبندگي و زاويه اصطكاك داخلي خاك رس با پلاستيسيته كم بر اساس عدد SPT و بررسي تاثير آهك بر مقاومت فشاري خاك رس

در اين تحقيق رابطه چسبندگي و زاويه اصطكاك داخلي با عدد نفوذ استاندارد در 120 گمانه در حوضه رسوبي كرمان در جنوب ايران بررسي شد. با توجه به اينكه خاك اين حوضه به طور عمده از نوع CL مي باشد تأثير آهك هيدراته بر روي مقاومت فشاري و خصوصيات تراكمي اين نوع خاك نيز بررسي شد. نتايج نشان داد كه ارتباط چسبندگي با عدد نفوذ استاندارد بيش تر از ارتباط زاويه اصطكاك داخلي با عدد نفوذ استاندارد مي باشد كه نشان مي دهد تاثير چسبندگي بر خصوصيات مقاومت برشي خاك هاي ريزدانه بيش تر از تاثير زاويه اصطكاك داخلي بر مقاومت اينگونه خاك ها مي باشد. براساس نتايج شبكه عصبي مصنوعي (ANN)، ضريب همبستگي زاويه اصطكاك داخلي و چسبندگي با SPTN60 به ترتيب 0.84 و 0.90 مي باشد. با مقايسه R2 و RMSE دو روش، شبكه عصبي مصنوعي دقت بالاتري نسبت به رگرسيون ساده براي پيش بيني پارامترهاي مقاومت برشي نشان داد. مشخص شد كه، SPT مي تواند براي تخمين چسبندگي و زاويه اصطكاك داخلي رس ها بخصوص در مرحله مقدماتي شناسايي ساختگاه پروژه ها با دقت قابل قبول مورد استفاده قرار گيرد. جهت بررسي تاثير آهك بر ويژگي مقاومتي و تراكمي خاك رس، تعدادي نمونه با افزودن مقادير مختلفي از آهك تهيه شد. تغييرات ساختار خاك در حين دوره عمل آوري با استفاده از آزمايش ميكرسكوپ SEM بررسي شد. نتايج نشان داد كه با افزايش مقدار آهك وزن واحد حجم خشك حداكثر كاهش و رطوبت بهينه افزايش يافته است. هم چنين افزايش آهك به طور قابل ملاحظه اي موجب افزايش مقاومت فشاري خاك با رطوبت بهينه گرديد و اين افزايش مقاومت به طور معني دار متأثر از زمان عمل آوري و مقادير آهك هيدراته مي باشد.  به طوري كه حداكثر مقاومت فشاري به ازاي 7 درصد آهك بدست آمد.