معرفي الگوي ارتباطي مؤثرِ تدريس در پرتو آموزش هَيَجامَدمحور

Introducing an Effective Communication Model in Light of Emotioncy-Based Education

تعامل موثر بين مدرس و فراگيران نقش مهمي در يادگيري آنان دارد. به منظور ايجاد هيجانات و انگيزه مثبت در فراگيران، بايد رابطه دوسويه اي در ارسال پيام از فرستنده (مدرس) و گيرنده (فراگير) در محيط كلاس وجود داشته باشد. از آنجايي كه تدريس كارآمد به اثرگذاري مثبت بر فراگير و هدايت او به سمت اهداف آموزشي اشاره دارد، هدف از پژوهش حاضر معرفي الگوي تدريسي است كه زمينه را براي ايجاد ارتباط موثر ميان مدرس و فراگير فراهم سازد و با درگيري حواس بيشتر آنان، ميزان هيجان مثبت بيشتري توليد نمايد. در اين راستا، با توجه به اهميت نقش هيجانات حسي در تدريس و با در نظر گرفتن آموزش هيجامدمحور، مدرس به عنوان فردي حس آگاه در نظر گرفته مي شود كه هدايتگر كلاس است و قدرت تعيين و مطرح كردن موضوعات مختلف در كلاس را دارد. چنانچه وي قادر باشد از شيوه هاي خلاقانه كه به درگيري حواس بيشتر منجر مي شود بهره گيرد، مي تواند مطالب را بهتر در ذهن فراگيران نهادينه كند. در اين شرايط وي با قرار گرفتن در كنار فراگيران در محيط كلاس نقش ياري رساننده را ايفا كرده و به آنان در هيجامدافزايي كمك مي كند. از سوي ديگر، وي مي تواند نقش حس محرك را نيز ايفا كند. در اين شرايط او فراگير را تشويق مي كند تا خود پلكان هيجامدافزايي را طي نمايد. از اين رو، در جستار حاضر نگارندگان به معرفي نقش هاي حس آگاهي و حس محركي مدرس پرداخته و با توجه به دو مولفه ارتباط و حواس، تكنيك هاي حس آگاهي را در دو زيرمجموعه ارتباط مركز و حواس مركز و تكنيك هاي حس محركي را در دو زيرمجموعه پيراارتباط و پيراحواس مد نظر قرار مي دهند. انتظار مي رود چنانچه تدريس با توجه به اين تكنيك ها صورت گيرد، ارتباط موثري ميان مدرس و فراگير برقرار و فرايند يادگيري تسهيل شود.

Effective interaction between teachers and learners plays a crucial role in the learning process. In order to create positive emotions and motivation for learners in the classroom environment, there should be a mutual relationship between the sender of the message, namely the teacher, and the receiver of that message, namely the student. Due to the importance of positive emotions in the learning process, the purpose of the present study is to introduce a teaching model that provides the basis for effective communication between learners and their teacher by means of involving their senses more deeply, which consequently leads to producing more positive emotions. Indeed, the teacher is considered as an envolver who controls the class and is authorized to identify and classify various concepts in the classroom. Should the teacher be able to use creative teaching methods for involving senses more, s/he can get the materials internalized more effectively in the learners’ minds. In such situations, s/he helps the learners as a facilitator in their emotionalization process. Moreover, the teacher can become the transvolver, who encourages the learners to move up the ladder of emotionalziation themselves. The authors of the present study have therefore introduced the teachers' roles as envolvers and transvolvers, and have used the two components of communication and senses to divide teaching techniques into envolving and transvolving categories. Envolving techniques have two subsets of centri-communication and centri-sensory, and transvolving techniques are also divided into peri-communicative and peri-sensory. It is expected that by utilizing such techniques, effective communication between the teacher and the students be established and the content be internalized more effectively in the long-term memory.