بررسي وجوب ايجاد امنيّت در فضاي سايبر؛ با رويكرد فقه حكومتي

هدف از انجام اين پژوهش، يافتن مستندات فقهي براي حكم به وجوب ايجاد تمام ابعاد امنيّت در فضاي سايبر، از سوي حكومت اسلامي است؛ به نحوي كه استكشاف يادشده، با روي كرد فقه حكومتي انجام شود. روش انجام اين پژوهش، «سندپژوهي» و «توصيفي ـ اكتشافي» است كه با جست وجو در منابع كتاب خانه اي انجام شده است. بعد از مفهوم شناسي تحقيق و روش شناسي نسبت به روي كرد فقه حكومتي، گزاره ها و قواعد فقهي متعدّدي در اثبات حكم به وجوب ايجاد تمام ابعاد امنيّت در فضاي سايبر، از سوي حكومت اسلامي از جمله قاعده «التعزير بما يراه الحاكم»، حرمت حفظ كتب ضلال، حدّ محاربه و اخافه عمومي، حرمت تدليس، نجش و اجحاف در تجارت، حرمت نقض حريم خصوصي و عدم ضمان به سبب دفع مطّلع بر حريم غير و قاعده «نفي سبيل» مستند دانسته شدند. در نتيجه وجوب ايجاد امنيّتِ اعتقادي و مذهبي، امنيّتِ اخلاقي، امنيّت رواني، امنيّت آبرويي، امنيّت مالي و اقتصادي، امنيّت حريم خصوصي، امنيّت جاني و امنيّت اطّلاعات محرمانه ملّي در فضاي سايبر به اثبات رسيده و بر اساس روي كرد فقه حكومتي و تمدّن‎ساز، علاوه بر رفتارهاي سلبيِ حكومت، انجام رفتارهاي ايجابي نيز ضروري دانسته شده است.