عنوان مقاله :
نمود عادتواره مترجم در سبك ترجمه: موردپژوهي سبك ترجمه صالح حسيني
عنوان به زبان ديگر :
Representation of Translators’ Habitus: A Case Study of Saleh Hosseini’s Style in Persian Translation of Moby Dick; or the Whale and To the Lighthouse
پديد آورندگان :
فخارزاده, مهرنوش دانشگاه شيخ بهايي اصفهان - گروه زبان انگليسي , دباغ زاده, احمد دانشگاه شيخ بهايي اصفهان - گروه زبان انگليسي
كليدواژه :
سبك مترجم , جامعه‌شناسي ترجمه , بورديو , مطالعاتِ مترجم , عادتواره مترجم
چكيده فارسي :
در مطالعات مترجم، مطالعۀ سبك ترجمه‌اي مترجمان، به‌ويژه از ديدگاه جامعه‌شناسي، حوزه‌اي توسعه‌نيافته است؛ بنابراين، پژوهش حاضر، نظريّۀ «عمل بورديو» را به‌عنوان چارچوب نظري جامعه‌شناسي جهت مطالعۀ نمود‌هاي عادتوارۀ مترجم به كار گرفته است. بدين منظور در ابتدا، پيكره‌اي موازي از دو كتاب Moby- Dick; or The Whale وTo the Lighthouse و دو ترجمه از هر يك از اين دو كتاب با شيوۀ نمونه‌گيري تصادفي ايجاد شد. يكي از ترجمه‌هاي هر دو كتاب توسط صالح حسيني انجام شده است. نمونه‌ها با بررسي دقيق خروجي‌هاي نرم‌افزار «انت‌كانك»، در سطوح ساختواژه، انتخاب واژگان و عبارات مطالعه شدند و نسبت «نوع-واژه» به «نماد-واژه» محاسبه شد. افزون بر اين، به‌منظور تأييد يا رد يافته‌ها، مصاحبه‌اي نيمه‌ساختارمند با صالح حسيني انجام شد. نتايج نشان‌داد كه ابعاد مختلف سبك ترجمه‌اي صالح حسيني از جمله گرايش به استفاده از واژگان عربي و ادبي كهن، گرايش به استفاده از ساختواژه‌هاي متنوّع و آرايه‌هايي چون تتابع اضافات، مي‌تواند گواهي بر عادتوارۀ ترجمه‌اي وي باشد كه از طريق ميدان‌هايي كه صالح حسيني در آنها به سر برده و موضعي كه در آن ميادين داشته است، قابل تبيين هستند. ميدان‌ها، تجربيات زندگي و ارتباطات صالح حسيني با كنشگران متعدّد، سبك وي را در ترجمه شكل داده‌اند و مي‌توان آن سبك خاص را سبك كهن‌گراي صالح حسيني ناميد.
چكيده لاتين :
Translator studies, as a recent subfield of Translation Studies, focuses explicitly on translators rather than translated texts since translators create texts. While translators have been studied from different cultural and cognitive perspectives, their translatorial style from sociological perspectives has been remained underexplored. Against this backdrop, this study used Bourdieu’s theory of practice as a sociological theory to study major traces of Saleh Hosseini’s habitus in his translatorial style. To this end, a corpus from samples of Moby-Dick; or the Whale and To the Lighthouse and their Persian translations was made. To study the samples, AntConc outputs were examined at morphological, lexical, and phrasal levels. Moreover, a semi-structured interview was conducted with Saleh Hosseini to complement and validate the findings. The results indicated that several aspects of Saleh Hosseini’s translatorial style, including his tendency towards using Arabic, literary, and archaic words, together with his inclination to use a wide variety of lexical items and sequence of genitive can be accounted for by the fields he comes from; in other words, his cultural capital and his primary and secondary habitus. His fields, life experiences, and interactions with various agents have shaped his style in translation, which can be known as Saleh Hosseini’s archaic style.
عنوان نشريه :
مطالعات زبان و ترجمه
