تحليل مفهوم مرگ در شعر فروغ فرخزاد بر اساس نظريه استعاره شناختي

Concptual analysis of death in Forough's poetry based on cognitive metaphore theory

هدف مقاله حاضر، تبيين پايه هاي شناخت فروغ فرخزاد از مفهوم مرگ است. اين مقاله، بر مبناي نظريه طرح واره هاي تصويري جانسون، بر آن است تا به شيوه تحليل مفهومي نشان دهد كه استعاره ها، تشبيه ها، نمادها و تمثيل هاي فروغ، چه تصويري از مرگ ارايه مي دهند. در اين مقاله، با نشان دادن طرح واره هاي تصويري فروغ از مفهوم انتزاعي مرگ، به اين نتيجه مي رسيم كه استعاره هاي شعر فروغ، شالوده تجربيات و نشانگر نظام شناختي او هستند. با شناسايي نگاشت هاي استعاري فروغ درباره مرگ، مي توان زيرشاخه هايي را كه از اين بدنه اصلي در شعر او روييده اند، كاويد و گزارش كرد و بدين نكته پي برد كه چگونه سمت وسوي زندگي و انديشه فروغ، تابع تعداد محدودي نگاشت است كه سبب وحدت نگرش او وكنش هاي پايدارش با محيط فرهنگي، فيزيكي، اجتماعي و... مي شود.

The purpose of this paper is to explain the Forough's cognitive bases about the concept of death. This article intends to present the metaphors, similes, symbols, allegories of Forough based on Johnson pictorial schemas while using conceptual analysis method. Forough's pictorial schemas on abstract concept of death show that the metaphors of death is rooted in her lived experience and indicate her cognitive system. By identifying Forough's metaphorical mappings about death, it could be found the subcategories of the mappings, and understood how restricted numbers of mappings have shaped Forough 's life and thought and also unifies her attitudes and permanent reactions in physical, social, and cultural environment.