عوامل شغلي مرتبط با بروز خطاهاي مامايي از ديدگاه ماماهاي شاغل در شهر تهران

اهداف: شناسايي علل بروز خطاهاي مامايي و ارايه راهكارهاي مناسب، براي كاهش اين خطاها، نقش مهمي در تامين سلامت زنان و جامعه دارد. مطالعه حاضر با هدف شناسايي عوامل شغلي منجر به بروز خطاهاي مامايي از ديدگاه ماماهاي شاغل در بلوك زايماني و مراكز بهداشتي-درماني، انجام شد.ابزار و روش‌ها: مطالعه توصيفي حاضر در سال ۱۳۹۳ در شهر تهران روي ۲۵۲ نفر از ماماهاي شاغل در بلوك زايماني و مراكز بهداشتي-درماني ۳ دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران و ايران انجام شد. به‌منظور انجام پژوهش از پرسش‌نامه محقق‌ساخته استفاده شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS ۱۶ و با استفاده از آمار توصيفي و آزمون من‌ويتني مورد بررسي قرار گرفتند. همچنين بر اساس تجربيات خطاكار‌بودن ماماها يا يكي از همكارانشان، خطاهاي قانوني اولويت‌بندي شد.يافته‌ها: نتايج آزمون من‌ويتني نشان داد كه به‌جز ۵ متغير برخورداري از بيمه مسئوليت‌هاي حرفه‌اي مامايي، سختي كار مامايي، مشكلات مربوط به ارجاع بيمار، ويژگي مسئولين و رضايت مادي از شغل، باقي متغيرها داراي نقش يكسان در بروز خطاهاي مامايي از ديدگاه دو گروه بودند (0/05 p). اولويت اول تا چهارم خطاهاي رخ‌داده نيز بر اساس تجربيات خطاكار‌بودن ماماها يا همكارانشان از ديدگاه ماماهاي شاغل در بلوك زايماني، بي‌احتياطي، بي‌مبالاتي، عدم تبحر و مهارت و عدم رعايت قوانين دولتي و از ديدگاه ماماهاي شاغل در مراكز بهداشتيدرماني، بي‌مبالاتي، بي‌احتياطي، عدم تبحر و مهارت و عدم رعايت قوانين دولتي، بيان شد.نتيجه‌گيري: شناسايي علل بروز خطاهاي مامايي، به خصوص از ديدگاه ماماهاي شاغل، اهميت ويژه‌اي در كنترل و كاهش خطاهاي اين حرفه دارد.