مطالعه تطبيقي نوسازي و نوگرايي در ايران و ژاپن در سده نوزدهم ميلادي از چشم انداز مقايسه اي

A Comparative Study of Modernization and Modernism in Iran and Japan in the 19th Century From a comparative perspective

همزمان با هجوم استعماري غرب به آسيا در قرن نوزدهم ميلادي، كشورهاي اين قاره به نوسازي در نهادها و ساختارهاي خود دست زدند كه دو كشور ايران و ژاپن از اين امر مستثني نبودند. با اين وصف، هر دو كشور به دلايل مختلفي از جمله ضعف نيروها و طبقات نوساز در جامعه ماقبل سرمايه داري، ناچارا به نوسازي و اصلاحات از بالا توسط مقامات دولتي يا به تعبير بارينگتون مور "انقلاب از بالا" دست زدند. بر خلاف ايران؛ ژاپن موفق شد يك گذار توسعه اي و انقلاب از بالا را با هدايت دولت در چارچوب سرمايه داري تجربه كند. ضرورت اصلي اين پژوهش پاسخ به دغدغه اصلي متفكران، فعالان سياسي و پژوهشگران علاقه مند به مسايل توسعه در ايران به شمار ميرود. سوال اصلي در اين مقاله چرايي عدم موفقيت ايران در پيش بردن نوسازي و اصلاحات از بالا در مقايسه با ژاپن كه الگوي موفق در اين خصوص به شمار مي آيد است. به نظر مي رسد علل عمده موفقيت ژاپن در راه نوسازي از بالا در مقايسه با ايران در نهادها و ساختارهاي سياسي- اجتماعي فيودالي است كه رژيم ميجي از دولت پيش از خود به ارث برده بود و علل شكست نوسازي از بالا در ايران در ساختارهاي سياسي-اجتماعي پدرسالار به ارث رسيده از گذشته است كه باعث ضعف تاريخي طبقات نوساز در اين كشور و عدم هدايت تحولات اصلاحي توسط اين طبقات به سوي مدرنيته اصيل و همه جانبه شد. اين مقاله بر پايه مطالعات كتابخانه اي و بر اساس روش جامعه شناسي تاريخي استوار شده است.

At the same time , with the colonial invasion of West Asia in the 19th century , the countries of the continent achieved modernization of their institutions and structures , which both Persia and Japan were excluded . Nevertheless , both countries resorted to modernization and reform by government officials or " revolution from above " for a variety of reasons , including the weakness of the newly built forces and classes in the pre - capitalist society . Unlike Iran , Japan has succeeded in experiencing a development and revolution transition from the top by leading the state within the framework of capitalism . the main necessity of this study is to answer the main concern of thinkers , political activists and researchers interested in development issues in iran . The main question in this paper is why Iran failed to advance modernization and reform in comparison to Japan , which has a successful pattern in this regard . It seems that the main causes of Japan 's success in rebuilding from the top in comparison to Iran in the institutions and political structures - the feudal social structures inherited from the government , and the reasons for the failure of reconstruction from the top in Iran in the patriarchal political - political structures of the past , which led to the historical weakness of the new ones in this country and the lack of reform of reform by these classes to the original and inclusive modernity .