نقش واسطه اي الگوهاي ارتباطي خانواده در رابطه بين اضطراب سلامت و خودمراقبتي در مبتلايان به ديابت

The Role of An Intermediary Family Communication Patterns in the Relationship between the Anxiety of Health and Self Care in Diabetics

هدف تحقيق حاضر بررسي نقش واسطه اي الگوهاي ارتباطي خانواده در رابطه بين اضطراب سلامت و خودمراقبتي در مبتلايان به ديابت بود. روش تحقيق حاضر توصيفي از نوع همبستگي است كه ارتباط بين متغيرهاي تحقيق را مشخص كرد. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه زنان ديابتي شهر تهران بود كه به گزارش انجمن ديابت تعداد 2800 نفر است. روش نمونه گيري پژوهش حاضر به صورت تصادفي ساده و تعداد گروه نمونه با توجه به جدول مورگان 338 نفر بود. ابزار تحقيق پرسشنامه خودمراقبتي ديابت گلاسكو و توبرت (1994)، پرسشنامه الگوهاي ارتباطي خانواده فيتز پاتريك و ريچي (1997) و پرسشنامه اضطراب سلامتي فرم كوتاه سالكوسكيس و وارويك (2002) بودند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل رگرسيون چندگانه و تحليل مسير استفاده شد. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه تأثير مستقيم اضطراب سلامت بر خودمراقبتي (126/0) در سطح 05/0 معنادار است. تأثير غير مستقيم اضطراب سلامت بر خودمراقبتي (173/0-) از طريق گفت و شنود در سطح 01/0 معنادار است بنابراين زير مولفه گفت و شنود از زير مولفه‌هاي متغير الگوهاي ارتباطي خانواده نقش واسطه گري ميان اضطراب سلامت با خودمراقبتي ايفا مي كنند. نتيجه تحقيق نشان داد كه بين اضطراب سلامت و خود مراقبتي با نقش واسطه اي الگوهاي ارتباطي خانواده در زنان مبتلا به ديابت رابطه وجود دارد. از آنجايي كه اضطراب سلامت و الگوي روابط خانواده با ميزان بالايي از تغيير پذيري خومراقبتي را تبيين مي نمايد مي‌توان توجه به اين عوامل در خودمراقبتي را مهم دانست.

The purpose of this study was to investigate the relationship between family anxiety and self-care mediated family patterns in women with diabetes. The method of this research is descriptive correlational which identifies the relationship between research variables. The statistical population of this study included all diabetic women in Tehran, which is reported by the Association of Diabetes, which is 2800 people. The method of this research was randomly clustered and the number of sample groups according to Morgan table was 338 people. The Glasgow and Tubert Diabetes Self-Care Questionnaire (1994), the Christensen and Salavi Couples Pattern Patterns Questionnaire (1984) and the Healthy Anxiety Questionnaire for the Sickookis and Warwick (2002) Health Questionnaire. Multiple regression analysis and path analysis were used to analyze the data. The findings of the research indicate that the direct effect of health anxiety on self-care (0 117) is significant at the level of 0.05. The indirect effect of health anxiety on self-care (-0.21) is significant through a constructive interaction at the level of 0.01. Therefore, under the component of interacting constructive variable, communication patterns play the role of mediating between health anxiety and self-care. The results of the research showed that there is a relationship between self-care anxiety and mediation of family communication patterns in women with diabetes.