عنوان مقاله :
سياست گذاري امنيت منطقه‌اي ايران در محيط آشوب‌زده
پديد آورندگان :
مصلي نژاد، عباس داﻧﺸﮕﺎه ﺗﻬﺮان، اﯾﺮان
كليدواژه :
سياستگذاري امنيت منطقه‌اي , محيط آشوب زده , معماي كنش جمعي غرب آسيا
چكيده فارسي :
اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻨﻄﻘﻪاي ﺑﺴﯿﺎري از ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﺣﻮزة آﺳﯿﺎي ﺟﻨﻮب ﻏﺮﺑﯽ در ﺷﺮاﯾﻂ ﭼﺎﻟﺶ و ﺑﺤﺮانﻫـﺎي ﺳﯿﮑﻠﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﻋﻠﺖ اﺻﻠﯽ ﻇﻬﻮر ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺤﺮانﻫﺎﯾﯽ در ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﯾﯽ ﻗﺪرت و ﻓﻘﺪان ﺷﮑﻞ ﺑﻨﺪيﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﺎري در ﻧﻈﺎم ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ و ﻣﺤﯿﻂ ﻣﻨﻄﻘﻪاي ﻗﺮار دارد. ﺑﺤـﺮانﻫـﺎي ﻧﻮﻇﻬـﻮر ﻋﻤﻮﻣـﺎ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺳـﺎﺧﺘﺎري داﺷـﺘﻪ و ﺑﯿـﺎﻧﮕﺮ آن اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﺑـﺎزﯾﮕﺮان از ﺳـﺎزوﮐﺎرﻫﺎي ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ ﻧﻘـﺶ ﻓﺮاﺳﺎﺧﺘﺎري ﺑﻬﺮه ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. اﯾـﺮان در ﮔـﺮوه ﮐﺸـﻮرﻫﺎﯾﯽ اﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻫﻤـﻮاره ﻧﻘـﺶ ﻣﺤـﻮري در ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪﻫﯽ و ﻣﻮازﻧﻪ اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻨﻄﻘﻪاي داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺳﯿﺎﺳﺖ و اﻣﻨﯿﺖ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻞ در ﺳﺎلﻫﺎي ﺑﻌـﺪ از ﺟﻨﮓ ﺳﺮد ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﯾﯽ از ﺑﺤﺮان و ﺗﺼﺎﻋﺪ ﺗﻬﺪﯾﺪات ﺑﺮاي ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻫﻤﺮاه ﺷﺪه اﺳـﺖ. در اﯾﻦ دوران، ﺷﮑﻞﺑﻨﺪيﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﺎري ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﯽ ﻫﻤﺮاه ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. ﺳﺎﺧﺘﺎر دوﻗﻄﺒﯽ ﮐﺎرﮐﺮد ﺧﻮد را از دﺳﺖ داد و زﻣﯿﻨﻪ ﺑﺮاي ﺷﮑﻞﮔﯿﺮي وﺿﻌﯿﺖﻫﺎي ﺳﯿﺎل در ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠـﻞ ﺑـﻪوﺟﻮد آﻣﺪ. در ﺳﺎلﻫﺎي 1991-2020 ﺳﯿﺎﺳﺖﮔﺬاري اﻣﻨﯿﺘﯽ اﯾﺮان ﺑﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﯾﯽ از ﭼﺎﻟﺶ ﻧﺎﺷﯽ از ﻧﻘـﺶ ﻗﺪرتﻫﺎي ﺑﺰرگ، ﺑﺎزﯾﮕﺮان ﻣﻨﻄﻘﻪاي و ﮔﺮوهﻫﺎي ﻫﻮﯾﺘﯽ روﺑﻪرو ﺷﺪه اﺳﺖ. ﭘﺮﺳﺶ اﺻﻠﯽ ﻣﻘﺎﻟـﻪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ »ﺳﯿﺎﺳﺖﮔﺬاري اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻨﻄﻘﻪاي اﯾﺮان در ﻏﺮب آﺳﯿﺎ داراي ﭼﻪ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي رﻓﺘﺎري و ﺳﺎﺧﺘﺎري ﺑﻮده اﺳﺖ؟« ﻓﺮﺿﯿﮥ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ ﮔﺰاره اﺳﺖ ﮐﻪ »ﺳﯿﺎﺳﺖﮔﺬاري راﻫﺒﺮدي اﯾـﺮان در ﻏﺮب آﺳﯿﺎ ﺑﻪوﯾﮋه ﺳﻮرﯾﻪ و ﻋﺮاق ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﻘﺶﯾﺎﺑﯽ ﺣﻤﺎﯾﺘﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻧﯿﺮوي آﺷـﻮب ﺳـﺎز ﺑﻮده اﺳﺖ.« در ﺗﺒﯿﯿﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ از »رﻫﯿﺎﻓﺖ ﺳﯿﺎﺳﺖ آﺷﻮب زده« روزﻧﺎ و »ﻣﻌﻤﺎي ﮐﻨﺶ ﺟﻤﻌﯽ« اﻟﯿﻨـﺮ آﺳﺘﺮم و ﻫﺮﺑﺮت ﺳﺎﯾﻤﻮن اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. روشﺷﻨﺎﺳﯽ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﺎزوﮐﺎرﻫﺎي ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺤﺘﻮا اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
سياست جهاني
