از نظريه پايان تاريخ فوكومايا تا پيدايش نارويداد بودريار

مقاله حاضر با رويكردي انتقادي به واكاوي و مقايسه دو الگوي تأثيرگذار از مفهوم پايان يعني نظريه پايان تاريخ ارائه‌شده توسط فرانسيس فوكوياما و نظريه پايان در پيدايش نارويداد ارائه‌شده توسط ژان بودريار مي­پردازد. از ديدگاه فوكوياما، تاريخ در نظامي بازار محور برخاسته از آرمان­هاي رژيم ليبرال دموكرات موجود در ايالت متحده آمريكا به هدف نهايي خود يعني ايجاد آزادي عالم­گير رسيده است. فوكوياما نظريه پايان تاريخ خود را بر پايهپيشرفت و توسعه علوم مدرن و فن­آوري­هاي نوين به همراه خوانشي نه‌چندان صحيح از نظريه «تكاپو براي واشناسي» هگل بنا مي­نمايد. از سوئي ديگر، برخلاف فرانسيس فوكوياما كه علوم و فن‌آوري‌هاي نوين را عامل هم­گن­سازي جوامع بشري و ساخت آرمان­شهر در سايه نظام ليبرال دموكراسي مي­داند، ژان بودريار مدعي است كه رويداد­ها به دليل سرعت حاصل از علوم و فن­آوري­هاي مدرن اهميت خود را از دست داده­اند و رقابت براي انتقال و تفسير رويداد بسيار مهم­تر از خود رويداد است. همچنين، بودريار پيدايش نارويداد را ازجمله مهم­ترين اهداف نظام نوين جهاني تحت آمريكا مي­داند.

no abstract