بررسي محور مقاومت و آينده نظام سلطه با استفاده از نظريه نظام جهاني

يكي از مباحثي كه به لحاظ نظري همواره ذهن انديشمندان حوزه روابط بين الملل را به خود مشغول داشته است نوع نظام بين الملل و آينده آن است. از زماني كه آمريكا موفق شد بر اردوگاه كمونيسم پيروز شود اين بحث مجدد در محافل آكادميك رونق گرفت كه آينده نظام جديد كه رهبري آن را آمريكا در دست دارد چه خواهد شد. آيا اين كشور مي تواند مثل همتاي انگليسي خود به مدت چندين قرن بر جهان سلطه داشته باشد يا خير؟ عموم متفكران راه آمريكا در اين خصوص را هموار تلقي مي كردند و برخي كوشيدند اسلام را تنها مانع پيش روي آمريكا در قرن پيش رو برشمرند. اما هيچ كس به محور مقاومت در خاورميانه و تاثير آن در اين باره توجهي ننمود. تنها پس از خروج اسرائيل از جنوب لبنان و شكست اين رژيم در جنگ 33 روز و 22 روز بود كه نگاه ها معطوف به محور مقاومت گرديد. گفتمان مقاومت خوانشي انتقادي، قرائتي واساختي و تضعيف كننده از نظام سلطه بود. مقاله پيش رو با استفاده از نظريه نظام جهاني والرشتاين و روش تحليلي ـ توصيفي به بررسي نقش محور مقاومت در مقابله با نظام سلطه و آينده اين نظام مي پردازد. فرضيه اصلي پژوهش حاضر اين است كه جبهه مقاومت با محوريت ايران و تكيه بر آرمان هاي اسلامي در منطقه توانسته مشروعيت نظام سلطه را به چالش كشيده و قدرت آن را به تحليل ببرد

no abstract