معنا شناسي وحدت در قرآن و بازشناسي ارتباط آن با بيداري اسلامي

وحدت اسلامي يكي از مسائل بسيار مهم و در عين حال حساسي است كه بالاخص در جهان اسلام حائز اهميت است. با توجه به اين كه طرح يك موضوع، قبل از هرچيز نيازمند شفاف سازي درباره معناشناسي موضوع و بيان گستره ي آن است، اين پژوهش در صدد است تا با روش اسنادي- كتابخانه اي و با پيمايش مراحل سه گانه توصيف، تحليل و تبيين، واژه وحدت در قرآن كريم را مورد واكاوي قرار داده و از سوي ديگر، به دليل تاثيرات متقابلي كه بين وحدت و بيداري اسلامي وجود دارد، به كشف رابطه معناشناختي بين آن دو نيز بپردازد. بنابراين ضمن بازشناسي معناي لغوي و اصطلاحي واژه وحدت، ارتباط مفهومي اين واژه با واژگان هم نشين و جانشين و ارتباط سازمان يافته آن ها مورد تحليل قرار گرفته، و سپس با استفاده از قاعده سياق و دقت در مقتضيات آيات،‌ چگونگي كاربرد واژه وحدت در سراسر قرآن كريم تبيين گرديده است. يكي از نتايج مهم اين بررسيِ توصيفي،‌ آشكار شدن پيوند معناييِ عميقِ وحدت با ساير واژگان هم حوزه در قرآن و بالاخص با بيداري اسلامي در عصر حاضر است.

no abstract