سياست هاي خارجي تركيه در قبال گروه هاي تارشگري در سوريه و تاثير آن بر امنيت نظامي جمهوري اسلامي ايران

هدف اين پژوهش شناخت سياست هاي خارجي تركيه در قبال گروه هاي تارشگري در سوريه و تاثير آن بر امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران است. سئوال اصلي تحقيق عبارت است از: سياست هاي خارجي تركيه در قبال گروه هاي تارشگري در سوريه چيست و چه تأثيري بر امنيت نظامي جمهوري اسلامي ايران دارد؟ فرضيه مطرح شده در اين پژوهش اين است كه: سياست هاي خارجي تركيه در قبال گروه‌هاي تارشگري در سوريه بي طرفي، ميانجي‌گري و حمايت و پشتيباني از گروه‌هاي تارشگري بوده و اين سياست‌ ها بر امنيت نظامي ايران تاثير منفي دارد. تحقيق از نوع كاربردي بوده و با روش توصيفي و موردي زمينه اي انجام شده است. براساس نتايج حاصل از تجزيه و تحليل اسناد و مدارك و پرسشنامه تحقيق، سياست هاي خارجي تركيه در قبال گروه هاي تارشگري در سوريه در ابتداي بحران سياست بي طرفي بوده سپس تركيه سياست خود را به ميانجي‌گري بين دولت و گروه‌هاي تارشگري تغيير داده است؛ نهايتاً تركيه به سياست حمايت و پشتيباني از گروه هاي تارشگري روي آورده است. تاثير اين سياست كه عبارت بوده است از: تغيير موازنه‌ي قواي منطقه‌اي به زيان ايران، ظهور و تقويت گروه‌هاي تارشگري ضد ايران، افزايش تهديدات قوميتي در ايران، افزايش فرقه‌گرايي در منطقه، افزايش تهديدات مرزي، تضعيف محور مقاومت در منطقه، شكل‌گيري الگوي منازعه در منطقه، افزايش حضور قدرت‌هاي فرامنطقه‌اي در منطقه، بر امنيت نظامي جمهوري اسلامي ايران تاثير منفي دارد. بدين وسيله فرضيه اصلي تحقيق آزمون و تاييد شده است.

no abstract