اثربخشي آموزش راهبردهاي هيجان مدار بر يادگيري مشاركتي دانش آموزان دوره متوسطه اول

The effectiveness of teaching emotion-focused strategies on cooperative learning in first high school students

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش راهبردهاي هيجان مدار بر يادگيري مشاركتي دانش آموزان دوره متوسطه اول انجام شد. روش روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. براي انجام پژوهش، از بين تمامي دانش آموزان دختر پايه دوم دوره متوسطه اول منطقه 1 شهر تهران كه در سال تحصيلي 98-1397 در مدارس دولتي اين شهر مشغول به تحصيل بودند؛ 50 نفر به روش نمونه گيري در دسترس از مدرسه نرگس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. سپس دانش آموزان گروه آزمايش طي 12 جلسه تحت آموزش راهبردهاي هيجان مدار قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه يادگيري مشاركتي استيفان (2007) بود كه در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري (يك ماهه) در هر دو گروه آزمايش و كنترل اجرا و با استفاده از آزمون تحليل واريانس مختلط با اندازه گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفرني در نزم افزار SPSS24 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشان داد بين نمرات پيش آزمون و پس آزمون گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري وجود دارد 0/05 < P(. ﺑ به اين معنا كه آموزش راهبردهاي هيجان مدار موجب افزايش يادگيري مشاركتي در دانش آموزان گروه آزمايش شده است. همچنين يافته هاي به دست آمده از آزمون بونفرني نشان داد ميزان اثربخشي آموزش راهبردهاي هيجان مدار در طي زمان داراي ماندگاري اثر است. نتيجه گيري: با توجه به تاثير معنادار راهبردهاي هيجان مدار بر يادگيري مشاركتي دانش آموزان، مي توان از اين روش در موفقيت تحصيلي آن ها استفاده نمود.

The purpose of this study was to determine the effectiveness of teaching emotion-focused strategies on cooperative learning in first high school students. Methodology: This study employed a semi-experimental research method using pretest-posttest design with a control group. Among all the female high school students in the first district of Tehran, who were attending public schools in the city of Tehran in the 2017-18 school year, fifty students were chosen from Narges School through purposive sampling, and randomly divided into experimental and control groups. Then, students in the experimental group were subjected to the independent variable (emotion-focused strategies) during 12 sessions. The tool used in the study was Stephen's Cooperative Learning Questionnaire (2007), which was administered in three stages of pre-test, post-test and (one month) follow-up in both experimental and control groups, the results were analyzed using mixed variance analysis test and Bonferroni post-hoc test in the SPSS24 software. Results: Results showed that there were significant differences between pre-test and post-test scores between experimental and control groups (P < 0.05). In other words, the teaching of emotion-focused strategies increased cooperative learning in the experimental group. Bonferroni test results showed that the emotion-focused strategy training has a lasting effect. Conclusion: Considering the significant effect of emotion-focused strategies on students' cooperative learning, this method can be used to improve their educational success