تحليل سياست‌‌‌هاي اقتصاد سينما در دولت‌هاي پس از انقلاب اسلامي

analysis of cinema economics policies after Islamic revolution

هدف اين مقاله، تحليل و بررسي خط‌ مشي‌ها و سياست‌ها و عملكرد دولت‌هاي پس از انقلاب اسلامي در حوزه اقتصاد سينما است. روش مورد استفاده از نظر هدف كاربردي، از نظر داده كمي و كيفي و از نظر نحوه اجرا مكانيسم علّي و رديابي فرايند است. داده‌ها شامل تمامي اسناد و مصوبات و آئين‌نامه‌هاي دولت‌ها و وزيران فرهنگ و ارشاد اسلامي جمهوري اسلامي ايران و مصاحبه با صاحب‌نظران بوده است. از داده‌هاي ثانويه و آمارهاي موجود نيز براي بررسي نتايج عملكرد دولت‌ها در حوزه اقتصاد سينما بهره برده شده است. سپس با روش فرايند رديابي و مكانيسم علّي روند وقايع هر دوره در قالب نمودار واقعه-ساختار نمايش داده شده است. يافته‌ها نشان مي‌دهد: در تمامي دوره‌ها و دولت‌ها خط‌مشي‌ها و سياست‌ها بر اساس ديدگاه‌ها و تفكرات خاص هر دولت و حتي سلايق فردي اتخاذ شده و با تغيير افراد و دولت‌ها به يكباره در خط‌مشي‌ها تغيير روي داده است. تكاهش اكران فيلم خارجي و افزايش تعداد جشنواره‌هاي داخلي بوده است. حتي در شاخص توليد نيز در برخي دوره‌ها كم‌توجهي و غفلت صورت گرفته است. بنابراين در حوزه اقتصاد سينما خلأ وجود يك سياست‌گذاري كلي و غالب وجود دارد كه تمامي دولت‌ها و مسئولان در راستاي تحقق اهداف آن فعاليت نمايند.

This article's goal is analysis of government's cultural policies and actions in area of cinema economics after the Islamic revolution. The used method is applied (goal), qualitative and quantitative (data) and causal mechanism. Data are consisted of governmental documents and interview of the experts. Second data and statistics are also used for study of the governments operations. The processes are shown by causal mechanism diagrams. The results show that: policies in all periods and states are on the basis of the states ideology and thinking and also are dependent to who are responsible of cinema affairs. Decrease of foreign film exhibition and internal film festivals are the continuous policies of all periods. So there is a failure in cinema economics policy making in order to achieving goals that is lack of a long term comprehensive policy and vision. In all periods infrastructures cinema economics were ignored.